'Kun je wel je verjaardag vieren als je moet vluchten voor IS?'

CUIJK | Vluchtelingen uit Syrië maken de komende weken een rondgang langs de basisscholen in Cuijk, Grave en Mill en Sint Hubert om te vertellen over hun persoonlijke ervaringen. "Er is een boel misinformatie over vluchtelingen", vertelt vrijwilliger André Vosveld van Sociom.

Door Martijn Schwillens

De regionale welzijnsorganisatie is dit jaar gestart met gastlessen (voorlichtingsbijeenkomsten) op scholen. "Het voornaamste doel is dat de kinderen inzicht krijgen in waar een vluchteling mee te maken heeft gehad tijdens zijn vlucht naar Nederland en dat zij zich zelf een beeld kunnen vormen over vluchtelingen", legt Vosveld uit. "Sociom doet dit op bijna alle basisscholen in Cuijk, Grave en Mill en we willen het project uitbreiden naar Sint Anthonis en Boxmeer."

Ademloos
Woensdagochtend is De Zevensprong in Cuijk aan de beurt, komende week wacht De Bongerd in Haps. Haast ademloos luisteren de leerlingen van groep 6 en 7 naar Mohamed Sabouni. De nu achttienjarige Syriër vluchtte anderhalf jaar geleden naar Nederland en woont sinds enkele maanden in Cuijk-Noord. Hij krijgt door de kinderen een spervuur aan vragen op zich afgevuurd. 'Heb je nog wel eens nachtmerries?', 'Werk je?', 'Heb je een vriendinnetje?', 'Hoe heb je contact met je familie daar?', 'Hoe voelt het om alles achter te laten?', 'Zou je teruggaan als er vrede is?' en 'Kun je wel je verjaardag vieren als je moet vluchten voor IS?'
Mohamed lacht veelal verlegen en legt geduldig uit. "Ik zou het liefst vertellen over hoe mooi Syrië voor de oorlog was. Ik heb veel verhalen en woorden, maar ik kan ze helaas nog niet altijd uitleggen", vertelt hij in gebrekkig maar goed verstaanbaar Nederlands. De verhalen zijn de kinderen duidelijk niet vreemd. "Op tv heb ik eens gezien hoe iemand in Syrië met een zwart masker op voor iemand met een pistool liep", zegt een jongetje.
Mohamed neemt tijdens zijn verhaal geen blad voor de mond. "Met 45 mensen, waaronder twee baby's, moesten we op een bootje van acht meter 's nachts van Turkije naar Griekenland. Je kon bijna niks zien. Daarna zijn we met de bus, trein en veel lopend verder gegaan. 's Nachts slaap je zo'n vier tot vijf uurtjes. Bang ben ik alleen in de oorlog geweest. Tijdens het vluchten zelf had ik alleen veel angst dat mijn moeder en zus iets zouden overkomen."
Na een tocht die voerde langs zeven verschillende landen kwam Mohamed eind 2015 samen met zijn vader, moeder en zus aan in Nederland. "Ik was toen heel blij, want mensen hadden ons verteld dat Nederlanders heel aardig zijn."