De Veghelse krant!
De Veghelse krant!

Krantwaardig

Column 1.033 keer gelezen

Tijdens dagtochtjes of vakanties in Nederland neem ik ze eigenlijk overal mee. Vaak vanuit hotellobby's, bibliotheken of winkels. Ook in het buitenland. Daar doe ik er overigens tien keer zo lang over om er iets leesbaars uit te peuren. Meestal door goed naar plaatjes te kijken en te speuren naar woorden/zinnetjes die ik wél kan vertalen. Sommige ervan moet je niet te lang vasthouden vanwege te spontaan afgevende drukinkt, andere bevatten louter reclame.

Laatste eer
U begrijpt, ik heb het hier over folderachtig materiaal en plaatselijke huis-aan-huis-kranten. Bij sommige mensen gaan ze gelijk richting papierbak, worden ze gebruikt bij verfactiviteiten of eindigt hun bestaan in een stookbak of vuurkorf. Niet bij mij dus! Nou vooruit…ik gebruik ze weleens als beschermingshulp bij schilderwerken en…oké…bij het aan de praat krijgen van een vuurtje. Maar…en ik schrijf het met nádruk…in álle gevallen heb ik ze gelezen! Het leuke is zelfs dat mijn ogen tijdens het dopen van kwasten in verfblikken die op kranten staan vaak op stukjes tekst vallen die ik dan nóg eens lees. Zo ontdekte ik van de week al schilderend dat mijn column in deze Stadskrant niet uitgeknipt was. Soms maak ik proppen papier klaar voor een allesverzengend vuurtje. Het komt dan voor dat ik er weer eentje openvouw om de laatste eer te bewijzen aan een hernieuwd ontdekte tekst. Ik krijg er oprechte warmte voor terug…

'Zwaar leesvoer'
Wanneer ik in Rooi of Schijndel ben neem ik, indien mogelijk, 'hullie krantjes' mee. Al is het maar om te weten wat al mijn Meierijstadburen zoal uitspoken. Huis-aan-huiskranten vormen vaak een bron van plaatselijke nieuwtjes. Veel daarvan is afkomstig van vrijwilligers of freelancers. Het gevaar dat die minder kritisch schrijven is aanwezig, maar daar staat tegenover dat ze meestal erg begaan zijn met hun omgeving. En juist dát wil ik terug kunnen lezen! 'Zwaar leesvoer' verorber ik wel via een landelijk dagblad of internet. Goede huis-aan-huis-kranten moeten zich vooral blijven richten op plaatselijke helden, op wat de regio zoal voor goeds, leuks en moois te bieden heeft. Vooral geen dagblad willen zijn.

Binding
Als ik Veghelaren hoor zeggen dat ze de Stadskrant niet lezen, vraag ik me altijd af welke binding ze met hun woonplaats hebben. Is dat dezelfde categorie die lult over de charmes van plaatselijke middenstand en vervolgens koopt op internet of bij grootwinkelbedrijven? Mensen in wiens 'ik-leven' geen plaats meer is voor 'wij-gevoel'? Ach, dan zijn ze ook geen plaatselijke kranten waard…

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant