Column N.E. Welles: Griep
Algemeen 699 keer gelezenHebt u ooit een collectant aan de deur gehad die geld inzamelde voor de bestrijding van griep?
Nee, vermoedelijk niet.
Griep (influenza) is geen aandoening die de vrijgevigheid prikkelt. Zelfs de griepprik is niet echt populair hoewel gratis beschikbaar voor veel doelgroepen.
Toch krijgen elk jaar een kleine miljoen Nederlanders griep. Tijdens een gemiddelde griepepidemie in de winter gaan er in Nederland 250 tot 2.000 personen direct aan de griep of aan de gevolgen ervan dood. Slachtoffers vallen vooral in de risicogroepen: onder anderen ouderen en personen met een chronische aandoening.
Maar de griep heeft geen eigen leger collectanten dat met krijgshaftige oorlogstaal langs deuren trekt om deze geniepige sluipmoordenaar te verslaan.
Griep is te gewoontjes voor grote woorden. En als je door het influenzavirus getroffen wordt, zit er niks anders op dan uitzieken: in de meeste gevallen gaat de griep gewoon vanzelf over, daar hoeft geen dokter aan te pas te komen, hooguit wat pijn verlichtende paracetamol die je zelfs in de supermarkt kunt kopen.
En toch is influenza een levensbedreigende massamoordenaar die in het verleden miljoenen slachtoffers gemaakt heeft: 1918 de Spaanse griep, 1959 de Aziatische griep, 1968 de Hongkonggriep, 2009 de Varkensgriep en dan nu weer de Vogelgriep die zomaar op de mens kan overslaan en vervolgens uitgroeien tot een pandemie.
Die doodgewone griep biedt volop materiaal voor een nationale campagne. Des te vreemder dat er nog geen vereniging of stichting is die de fundraising voor de strijd tegen deze sluipmoordenaar ter hand neemt – en tegelijk daarmee een leuk verdienmodel voor het bestuur.
N.E. Welles
