Column N.E. Welles: Waakzaam en dienstbaar
Algemeen 257 keer gelezenMet het motto "Waakzaam en dienstbaar" treedt de politie sinds enkele jaren naar buiten. En dat klinkt vertrouwenwekkend, een beroepsgroep die een beetje oplet en je helpt als je even de weg niet weet of anderszins in de problemen zit of dreigt te komen.
Laatst heb ik met eigen ogen gezien hoe een groep – van pakweg 15 – hulpverleners (politie, ambulance, brandweer) samenwerkte na een ernstig ongeluk: iedereen wist precies wat zijn of haar taak was en vervulde gedisciplineerd zijn rol.
Terwijl ambulancemedewerkers aan het reanimeren waren, zorgde de aanwezig agenten voor een afzetting met linten en regelden ze het verkeer. Daarvoor had de brandweer het autowrak opengebroken en de gewonden eruit gehaald.
Van een afstandje gezien leek het wel een ballet: al die mannen en vrouwen waren zo goed op elkaar ingespeeld, dat zij hun moeilijke werk vrijwel zonder woorden en heel betrokken uitvoerden.
Waakzaam, dienstbaar en betrokken, zou je kunnen aanvullen.
Maar als je hoort hoe boze Brabantse burgemeesters in hun 'oorlog tegen de (drugs)criminaliteit' ageren, is het einde van de klantvriendelijke diender in zicht.
Zij willen steeds zwaarder bewapende eenheden die opsporend en handhavend de strijd aanbinden tegen bendes – die alleen kunnen bestaan dankzij een volkomen achterhaalde drugswetgeving.
Met hun populistische tromgeroffel zaaien de burgemeesters en de commissaris van de koning angst in plaats van vertrouwen onder de bevolking en maken ze een waakzame, dienstbare en betrokken politie onmogelijk.
N.E. Welles
