Terugblikken: "Ik heb altijd hard gewerkt, maar toch een mooie tijd gehad"

UDEN | Deze week blikken we terug samen met Mia van den Boom (86). "Uden is veel veranderd. Vroeger was het echt een 'durpke', nu is het best wel groot!"

Mia woont zo'n vijf jaar in de Odiliaflat in Uden. "Ik ben geboren en getogen in Gemert. In 1954 ben ik naar Uden verhuisd. Daar kwam mijn man vandaan." Ze groeit op in een gezin met drie kinderen. "Ik was zestien toen mijn jongste broer geboren werd. Er kwam ontzettend veel op mijn schouders. Ik moest voor mijn jongste broertje zorgen, want mijn moeder was al 42 en had suikerziekte. Daarnaast hadden we thuis een eigen zaak met haarden, kachels en huishoudelijke artikelen. Ik stond elke dag in de winkel." Mia volgt één jaar onderwijs op de huishoudschool in Veghel, maar mag de opleiding van haar ouders niet afmaken. "Ik moest helpen in de zaak. Dat vond ik wel jammer, want ik was erg leergierig. Ik heb veel dingen zelf geleerd zoals boekhouden."

Tijdens een bezoekje aan een vriendin in Mariaheide komt ze de man tegen met wie ze later zal trouwen; Christ. "We zaten in een café en hij zat aan de bar. Ik heb toen zijn laatste sigaret opgerookt", grinnikt ze. "Een tijdje later zat hij samen met zijn vrienden 'toevallig' op het terras tegenover onze zaak in Gemert. Uiteindelijk kregen we verkering en na vier jaar zijn we getrouwd." Het stel woont het eerste jaar van hun huwelijk in een duplexwoning en daarna verhuizen ze naar een nieuwbouwwoning in de Walravenstraat. "Dat was echt pionieren. We verhuisden rond de kerstdagen en het was ontzettend koud. Er lag ook heel veel sneeuw. Die eerste winter zaten we met jassen aan rond de kachel; zo koud was het!"

Samen met Christ krijgt Mia drie dochters en één zoon. "De eerste vier jaar van ons huwelijk ging ik elke dag met onze jongste dochter op en neer naar Gemert om mijn ouders te helpen in de zaak. Daarna ben ik voor de kinderen gaan zorgen en hielp ik alleen nog mee op de drukke dagen zoals voor Sinterklaas."

Christ werkt op het postkantoor. In hun vrije tijd gaat het gezin graag de hort op; uitstapjes naar Bedaf, de speeltuin in Reek en later met de bus op vakantie naar Duitsland en Oostenrijk. Als Christ 58 jaar is gaat hij in de VUT. "Dat vond hij erg moeilijk, want hij had er zolang gewerkt", vertelt Mia. "Ik had ondertussen altijd stiekem het vakantiegeld opgespaard en zo hadden we toch nog een extraatje achter de hand."

Inmiddels is Christ al bijna achttien jaar overleden. "Hij ging naar het ziekenhuis voor een relatief simpele operatie, maar kreeg een complicatie en raakte in coma. Na een paar weken overleed hij", vertelt Mia. Vanaf dat moment staat ze er alleen voor. "Dat was moeilijk, maar ik heb er toch iets van proberen te maken." Vrienden van Mia en Christ vangen haar fantastisch op. "We gingen dagjes weg met de trein. Dat was ontzettend leuk! Uiteindelijk leerde ik een vriend kennen en we gingen samen op reis; naar Oostenrijk, Tsjechië, Venetië, we zijn overal geweest en hebben prachtige reizen gemaakt. Mensen dachten vaak dat er wat bloeiden tussen ons, maar we waren echt alleen vrienden."

In al die jaren heeft Mia Uden flink zien veranderen. "Ik denk wel eens: als mijn man nu terug zou komen, zou hij hier gewoon verdwalen. In het centrum kom ik zelf nog wel regelmatig, maar laatst reed ik door Uden-Zuid en dat herken je bijna niet meer terug."

Mia heeft ook nog wel een tip voor de jongere generatie: "Je moet er zelf iets van maken en niet te donker kijken. Ik heb zelf altijd hard gewerkt, maar toch een hele mooie tijd gehad."

Wilt u ook uw verhaal vertellen in deze rubriek? Neem dan contact op via 0413 74 59 90 of redactie@udensweekblad.nl.