‘Behoort een kandidaat-raadslid de wet te kennen?’

Woensdag 24 november zijn de gemeenteraadsverkiezingen voor de gemeente Land van Cuijk.

Het wordt de kiezer dit keer niet gemakkelijk gemaakt. Een stapel folders, rijen aan sandwichborden en de nodige flyeracties hebben me vooral duidelijk gemaakt hoe graag sommige kandidaten zitting willen hebben in de volgende gemeenteraad. Behalve meer (huizen) bouwen en meer of minder boeren, is het mij helaas nog niet helemaal duidelijk wat de heren en dames politici beogen met de nieuwe gemeente. Hoe zien zij de toekomst? Wat is ons economische model, hoe verhouden minder boeren zich met de ambities van de AgriFood Capital? Liggen onze weilanden straks vol met zonnepanelen? Hoe willen zij de mobiliteit verbeteren, pakken ze een regierol voor (jeugd)zorgtaken en willen ze meer of minder asielzoekers? Het zijn vergezichten die nog ingekleurd moeten worden, maar die mij met behulp van enkele concrete voorbeelden al geholpen zouden hebben in mijn overwegingen. ‘Leefbare kernen’ en ‘goede bereikbaarheid’ zijn immers termen waar niemand het mee oneens kan zijn. Maar het gaat mij, zoals elke kiezer, om het pad ernaartoe!

Campagne voeren om genoeg voorkeursstemmen te genereren, ingezonden brieven sturen om bevriende ondernemers te bevoordelen, talloze interviews en enkele debatten vormen de opbrengst van weken campagnevoeren. En dan waren er nog de landelijke kopstukken die werden ingevlogen naar het Land van Cuijk. Een gewaagde keuze zou je zeggen, in een tijd dat vrijwel geen enkele kiezer nog vertrouwen heeft in Haagse politici. Alternatief is een lijst vol lokale kandidaten, die wel stemmen (’Kijk, Jan van drie straten verderop staat ook op de lijst’) genereren maar vervolgens geen enkele inbreng zullen hebben in de nieuwe Land van Cuijkse gemeenteraad.

En dan was er nog het Gelderlander-debat in Mill, waar een lijsttrekker ten onrechte werd geweigerd vanwege het niet tonen van een QR-code. Toen de bewuste lijsttrekker daartegen ageerde op het podium, liep de zaal vol kandidaat-raadsleden bijna leeg (uit protest). Gelukkig voor de aanwezige politici zijn er geen foto’s van welke kandidaten ten onrechte deugpunten wilden scoren. ‘Jullie gaan hier toch zeker niks mee doen?’, vroeg een wethouder me die avond. Pas nu snap ik dat hij bedoelde dat iedereen zich schaamde. Of zou hij dat niet bedoeld hebben? Als kiezer mag ik in ieder geval verwachten dat een raadslid de wet kent. 

Nu denkt u wellicht: wat een flauwe insteek. Zie het als een winstwaarschuwing, want zeker bij een lage opkomst maakt uw stem een nog groter verschil dan normaal. En er valt genoeg te kiezen. Gelukkig wel.

Martijn Schwillens
Politiek correspondent De Maas Driehoek