Broers Nicky en Wessel nemen afscheid van selectie Nulandia

NULAND | Van een bijzonder debuut tot nacompetities én degradaties: broers Nicky (31) en Wessel van der Heijden (28) speelden samen bijna 25 jaar in de Nulandia-selectie, maar nemen nu afscheid. Tijd voor een terugblik: “Ik heb nooit spijt gehad dat hij mij over heeft gehaald.”

In hun hart waren ze het liefst nog jaren doorgegaan, maar door kinderen en werk zegt het verstand dat het tijd is om een stap terug te doen. Nicky heeft onlangs fysiotherapiepraktijk De Hampoort in Grave overgenomen én verwacht binnenkort zijn tweede kind. ,,Het kwam voor dat ik om kwart over zes thuis was en alweer om zeven uur richting het trainingsveld moest. Dat had ik er graag voor over, maar nu krijg ik het nóg drukker. En als ik doorga wil ik er 100 procent voor gaan, dat lukt me niet meer. Ik krijg nu meer tijd voor mijn gezin”, zegt Nicky.

Minder trainen geen optie

Hij gaat met zijn vrienden in het vijfde voetballen, broertje Wessel gaat naar het vierde. Ook hij heeft zijn eigen bedrijf - als timmerman - en merkt dat het moeilijker wordt om voetbal en werk te combineren. Ook al omdat hij net als zijn broer nogal fanatiek is. “Ik ga er ook altijd vol voor, wat dat betreft lijken we wel op elkaar”, lacht Wessel. “Voor mijn gevoel kan ik het ook niet maken om iets minder te trainen en er dan toch in te staan.”

Basisdebuut tegen Nooit Gedacht

En dus is het tijd om terug te blikken, zeker ook op de vier á vijf seizoenen die ze samen in het eerste elftal speelden. Dat was nog niet zo vanzelfsprekend: Nicky doorliep de hoogste jeugdelftallen en kwam via het tweede snel bij het eerste in beeld, voor Wessel ging dat net wat anders. Nicky weet nog dat zijn broertje overgehaald moest worden toen hij voor de A1 werd gevraagd. Wessel lacht: “Ik was toen nog niet zo fanatiek, ik ben blij dat Nicky me toen toch heeft overtuigd, daar heb ik nooit spijt van gehad.” Via het derde en tweede stootte hij in 2016 door. Het hoogtepunt? Toch wel zijn basisdebuut, in de derby tegen Nooit Gedacht. Met handen en voeten én een heuse snoekduik, deed hij er alles aan om te winnen. Dat lukte, met 4-1, ook nog eens in Geffen. “Dat we een paar jaar samen in het eerste stonden, is extra speciaal”, zegt Nicky. Zeker ook voor ouders Joop en Rita, die altijd van de partij zijn.

Promotie naar hoofdklasse

Ook toen Nicky al jong debuteerde in een thuiswedstrijd tegen Geldrop, Nulandia speelde toen nog eerste klasse. Toch vond hij de promotie met het tweede, naar de hoofdklasse, hét hoogtepunt. Zo’n promotie had hij met het eerste ook wel mee willen maken. “Dat had het echt compleet gemaakt, maar het is goed zo.” Wessel knikt. Ze zullen nu als toeschouwer nog vaak het eerste en tweede richting een overwinning proberen te helpen. Wel ietsje minder fanatiek dan in het veld? Weer lachen ze. “Ze zullen ons vast nog wel gaan horen.”