Pepernoot in pietenhok
Column Column Hans van der WijstGing er eens goed voor zitten van de week: ‘Sint mist behoorlijk wat pieten: Er zijn mensen afgehaakt nu we voor roetveegpieten gaan.’ Die artikelkop gaf precies aan hoe media momenteel vooral negatieve sentimenten oproepen, terwijl het in de praktijk vaak reuze meevalt. Reken maar dat er links én rechts in traditioneel denkende kringen (denken ze) volmondig ‘Ziedewel!’ of ‘Heb ik toch gezegd!’ geblaat werd.
Wie echter doorlas kon constateren dat er helemaal niet zoveel principiële afhakers waren. Onnodige stemmingmakerij dus, wat mij betreft. Ik zou boven het verhaal iets hebben geschreven als: ‘Corona groter probleem dan pietenkleur bij voorbereiding Sint-intochten’. Nog steeds geen positief nieuws, maar wel gericht tegen een gemeenscháppelijke ‘vijand’. Dat laatste zorgt bijna altijd voor gezámenlijke krachtsinspanningen. En u weet, ik ben van het SAMEN.
Het artikel beschreef intochtworstelingen in Tilburg, Berghem, Boxtel, Schijndel en Uden, waarbij in Uden een raaskallende opperpiet nog wat reutel-olie op een snel dovend zwártepietenvuurtje probeerde te gooien: ‘In Uden blijft Piet zwart, want Piet is Piet’. Geen speld tussen te krijgen. Moge Maashorst een zegen zijn voor Uden.
In Veghel, waarvan ik zonder énige valse bescheidenheid zeg dat het jaarlijks véruit de mooiste intocht in deze regio verzorgt, blijft het tot nu toe angstvallig stil. Uit betrouwbare kringen heb ik vernomen dat frustratie, principes, tweespalt, medemenselijk denken, en toekomstbestendigheid nog met elkaar aan het stoeien zijn. Niks mis mee in de transitie naar een kinderfeest waarbij volwassenen zichzelf vollédig weg moeten kunnen cijferen. Wat nou kleurtje? Bescheidenheid moet de toon zetten. Veel pieten hebben zichzelf al decennia schromelijk overschat. Het gaat om de Sint en niemand anders. Koester die bijrol. En wat nou herkenning?! Bang zijn dat kinderen je niet meer leuk vinden omdat je gewoon jezelf speelt is een ongelóóflijke onderschatting van de kinderlijke denkwijzen. Ik zou bovendien retetrots zou zijn als benoemd helper van de grote kindervriend. Ook mét gezichtsherkenning.
Maar nu misschien wel het grootste intochtprobleem, zeker in Veghel: Hoe moet die gezien worden? Als evenement of niet? Als grote groepen mensen namelijk langdurig op een kluitje staan (bij de haven) wordt dat van overheidswege gezien als een evenement. Dus: QR-code vragen/scannen vanaf 13 jaar. Maakt de Sint echter een dorpsrondje, dan wordt dat gezien als een doorstroomevenement. Geen QR-code nodig. Ik mag toch hopen dat dát probleem in Veghel centraal staat en niet de pietenkleur. Of is dat een pepernoot tevéél in Veghels’ pietenhok…