In memoriam Ex-Prins Chris II
Op onze lètste vergadering mosse wïj um al misse, o.nze Chris. Altied ènwezig; op vergaderinge, en alle a.ndere aktiviteite, waor wïj as Broederschap ân deelname. We kreege toen te heure dèt ut mit de gezondheid van o.nze gewaardeerde broeder nie g.oed ging. Ut bericht dèt Chris nie mèr o.nder ons was kwam desondanks hard ân en dreunt nog steeds nao. Die klap dreunt net zo lang nao as ut geluid van unne slag as hïj op ziene dikke trom sloeg.
Wïj leerde Chris al kenne vördèt hïj ien 1985 tot Prins Chris II van 't Bombakkes uutgeroepe wier. Chris was daorvör al heel veul jaore o.nze vaste sjoffeur van d'n bessumwaage, die ons altied mos vergezelle bïj o.nze jaorlukse fietstocht. Mènnige krètje bier en a.ndere foezel, breudjes mit of zo.nder herring en a.nder lekker grèèj brocht hïj o.ns dan nao. En as de tocht vör d'n een of d'n a.ndere te zwaor was geworre brocht hïj dieje broeder ôk nog netjes naor huus. Chris was altied waakzaam vör alles um ‘m hin. Altied krities waakend aover tradisies en daor waor nodig zien visie of idee duideluk kenbaar makend. Dèt was Chris, gèn groot persoon qua uuterluk, mar heel groot ien zien uutstraling en zurrug vör zien naaste. Un groot persoonlukheid.
Un tradisie van o.ns Broederschap is dèt bïj un 75 jaorige verjeurdag a.nderhalve Abraham op bezuuk keumt. Chris was dan d'n halluve; daorbïj ôk wel ‘s "de mieterigge” genoemd. Die rol vervulde hïj altied mit verve, net zoas zien rolluh bïj o.nze optreejus op de veule zittingsaovende van 't Bombakkes. Zien rolluh as Doris Day mit ut liedje "Que sera, que sera” en as Edith Piaf mit "Non je ne regrette rien” zien daor mar inkele vörbeelde van.
Un heel a.ndere passie van chris was de meziek. Meziek maake ien de joekskapel Bombarie, waorbïj hïj as klèènste van ut stel wèr gröts was en de grote trom sloeg. Ôk daor was hïj onmisbaar. Chris gaf ut tempo ân mit de linkerh.and baove op d'n grote trom en ien de rechterhand de stok waormit hïj dan soms za.chtjes en dan wèr loei hard unne hingst op d'n trom gaf. As ge g.oed luusterde dan konde af en toe heure dèt hïj mit zien linkerhand ,waorân hïj unne ring droeg, ôk ut ritme ângaf.
Zaake op papier v.astlegge was ‘m nie vrèèmd. Jaorelang fungeerde hïj as notulist van alle zittingsstukke en ut miek ‘m nie uut of hïj die eene keer of elluf keer of un veulvoud daorvan mos herschrieve. Binne o.ns Broederschap wier ‘m dan ôk nie vör niks de titel "Ridder van verdienste” verleend.
Chris was un écht gezèlligheidsmins, unne mins dèn zelluf kos geniete van ut plezier, mar ôk van ut plezier van ’n a.nder en daorbïj kon hïj dan soms zo smakeluk lache.
Chris, ôwwe lach, ôw ienbreng, ienzet, mar baovenal ôw ènwezigheid gaon wïj misse, mar vergèete duun wïj ôw nooit.
Wïj winse Elise, bruurs, zusse en alle a.ndere naobestaonde heel veul sterkte toe.
Broederschap Ex-Hoogheden klup 1970 van 't Bombakkes.