HC Den Bosch-speelster Joosje Burg maakt furore in Oranje
DEN BOSCH | "Spelen in het grote Oranje. Dat was jarenlang mijn grote droom”, vertelt Joosje Burg uit Veghel. De droom van de 24-jarige hockeyster die speelt voor HC Den Bosch kwam begin oktober eindelijk uit.
door Ties van Dooren
“Het is heel bijzonder om a-international te zijn. Dat is toch het hoogst haalbare in de hockeysport”, vertelt Burg opgewekt. De carrière van Burg is de laatste maanden in een stroomversnelling geraakt. De snelle aanvalster van HC Den Bosch werd begin oktober door Alyson Annan opgeroepen voor Oranje. “Een droom die uitkomt”, blikt Burg terug op haar debuut tegen België. “Mijn club herbergt heel veel internationals, dus je krijgt er wel iets van mee. Het enige wat je dan denkt is: ‘dat wil ik ook’. Daar train je iedere dag keihard voor. Ik ben trots dat het gelukt is.”
En dat is niet meer dan terecht, want een tijdlang bivakkeerde Burg in de zogenaamde potentialsgroep. Van de tien speelsters die geselecteerd waren voor deze schaduwgroep van het Nederlands elftal, waren er een paar - waaronder ook Burg - nooit eerder opgeroepen voor Oranje. “Ik heb mezelf wel eens afgevraagd of het ooit nog ging gebeuren. Maar daar haalde ik juist motivatie uit. Dan ging ik nog harder trainen en nog beter mijn best doen in de wedstrijden voor Den Bosch.” Uiteindelijk resulteerde dat in een uitnodiging van bondscoach Annan. Burg: “Het niveau in Nederland ligt ontzettend hoog. Je hockeyt je niet zomaar de selectie van Oranje in. Mijn kansen waren na de Olympische Spelen het grootst. Een aantal spelers werd rust gegund en dus lagen er kansen voor mij. Die kans heb ik gepakt."
Vlak voor haar debuut in Oranje was ze zenuwachtiger dan normaal. “Familie en vrienden zaten natuurlijk op de tribune. Tijdens het volkslied werd ik best emotioneel. Dat heeft natuurlijk alles te maken met mijn vader die er helaas niet bij kon zijn”, vertelt Burg. Haar vader Marcel overleed in januari 2019 na een noodlottig ongeluk op vakantie in Thailand. Burg kan er inmiddels goed over praten. “Voor mijn gevoel was hij erbij. Misschien wel net als in de film In Oranje, waar de vader van de hoofdpersonage ook is overleden. Maar toch in een hoekje van het stadion meekijkt naar de eerste voetbalinterland van zijn zoon. Zo’n gevoel had ik ook. Mijn vader keek mee en ik voelde zijn steun.”
Marcel was misschien wel Burgs grootste fan. Doelpunten kon hij tot in den treure terugkijken en een aantal wedstrijden heeft hij volgens Burg wel ‘honderd keer gezien’. In het begin van haar hockeycarrière speelde haar vader een belangrijke rol. Op de velden van Geel-Zwart kreeg de de dan nog piepjonge Burg training van haar vader. “En hij bracht mij overal naartoe waar ik moest spelen. Toen ik werd geselecteerd, belde ik meteen mijn moeder. Het was een emotioneel gesprek.” Tijdens haar debuut in Oranje kwam het allemaal even terug. “Ik ben wel eens vaker emotioneel, maar dit was anders. Groter. Hij zou ongelofelijk trots zijn geweest en daar put ik kracht uit."
In haar tweede interland voor zo'n 5000 toeschouwers maakte de 24-jarige Burg meteen haar eerste goal. "Ik schrok er zelf een beetje van. De bal kwam min of meer per toeval voor mijn stick. Ik sprong een gat in de lucht. Als aanvaller is het natuurlijk fijn om snel je eerste goal te maken.”
Deze zomer staat het Wereldkampioenschap in Terrassa (Spanje) en Amstelveen (Nederland) op het programma. Het is voor het eerst dat het toernooi door twee landen wordt georganiseerd. Burg wil nog niet te veel vooruitkijken. "Het wordt moeilijk, want de meiden die rust hebben gekregen keren waarschijnlijk terug in de selectie. Dus ik rekening me allesbehalve rijk, want de concurrentie is moordend. Ik moet gewoon goed blijven hockeyen bij Den Bosch en keihard werken om nog beter te worden. Meer kun je niet doen.”