Afbeelding

Zorgwekkend

Algemeen Column Hans van der Wijst

‘Krapte in de zorg: Wen maar aan veranderingen’. Las de kop boven een artikel waarin aangegeven werd dat alleen Brabant al de komende jaren tienduizenden handjes tekort gaat komen. Ook las ik over de problemen waarin ziekenhuis Bernhoven verzeild is geraakt en het gediscussieer over de oorzaken ervan. 

Oud-bestuurders kregen van de huidige interim-directeur een veeg uit de pan. En omgekeerd. Telkens wanneer dit soort gezwartepiet de kop opsteekt moet ik denken aan een veel gehoorde uitspraak in klusjesland, wanneer sprake is van ‘dubieuze constructies’: “Wie hi dè hier gemakt?”… 

Bij Bernhoven moet worden afgeslankt. Niet middels maagverkleiningen of zo. Er moet wél gesneden worden. ‘Gelukkig’ alleen in het personeelsbestand. Da’s namelijk zo’n beetje standaard als ‘bedrijven’ weer winstgevend moeten worden gemaakt. Donder er wat personeel uit, omschrijf de operatie als geslaagd, maar of de ‘ziekte’ terugkomt kan op dat moment niet worden gegarandeerd. Dat de hoofdverantwoordelijken zelden zo’n diagnose krijgen zal u niet verbazen. Ook u en ik kunnen menig noodlijdend bedrijf weer gezond maken door gewoon wat personeel buiten te mikken. U begrijpt, ik heb geen Nijenrode-opleiding gehad.

Intussen gaat de ontmanteling van noodzakelijke voorzieningen gestaag door. De wijkverpleging, cruciale schakel in de zorg, dreigt om te vallen. Huisartsen trekken massaal aan alarmbellen als het gaat over de werkbaarheid in hun praktijken. Hun tekort groeit dáárdoor snel. Het aantal ouderen dat tot op hoge leeftijd zelfstandig wil blijven wonen neemt snel toe. Mantelzorg? Niet meer vanzelfsprekend. Vrijwilligers? Hun aantal neemt rap af. Hoe gaan we dat opvangen? Best wel een vraag die deze tot nu toe kerngezonde midden-zestiger bezighoudt. Of ik oplossingen zie?

Laat allereerst de verstikkende greep van marktwerking en verzekeraars op de zorg een stevige knuffel worden. Geef alle professionals daar de hun ontnomen regie terug. Houd wél…ja ja…de controlerende vinger aan de pols. Verder kunnen zorgkosten prima beteugeld worden door véél minder regels. Dáárdoor zien we namelijk het zorgbos gewoon niet meer. En dus scharrelen daar allerlei tussenpersonen, regelneven, handige profiteurs en notoire criminelen maar al te graag rond. Minder zicht op hun praktijken is kassa voor hun énige zorg: Hoe hark ik zo snel mogelijk zoveel mogelijk overheidsgeld binnen?

We kunnen wijzen naar de politiek waar inmiddels 20 (!) partijen iets SAMEN voor elkaar moeten zien te krijgen met een stroperigheid die de huidige zorg ook al zo kenmerkt. Nemen we dan meteen ons stemgedrag onder de loep? Dat is namelijk ook best zorgwekkend…