'Maand in het teken van vrijheid'
"Deze maand stond in het teken van vrijheid. Natuurlijk met de indrukwekkende Dodenherdenkingen in onze kerkdorpen. Aangrijpend was het verhaal van Zoni Weisz (85), die als enige van zijn gezin de Holocaust overleefde. Met wat voor veerkracht toonde hij zich een voorvechter van democratie en vooral vrijheid om te mogen zijn wie je bent.
Die vrijheid werd volop gevierd op Bevrijdingsdag. Maar realiseren wij ons echt wat dat begrip inhoudt en hoe gelukkig wij ons mogen prijzen dat we al zo lang in vrijheid kunnen doen en zeggen wat we willen? Dat werd me maar al te duidelijk tijdens een studiereis naar Tsjechië in de laatste week van mei. Die reis stond in het teken van bestuur en cultuur en de cursisten werden door verschillende Tsjechische sprekers meegenomen in de geschiedenis van het land: het Habsburgse Rijk tot 1918, de Duitse bezetting van ’38 tot ’45 en het daaropvolgende communistische Sovjetrégime tot en met 1989, de Praagse Lente van ’68 en de fluwelen revolutie. De nieuwe angst in Midden- en Oost-Europa voor de Russen vanwege de oorlog in de Oekraïne was tastbaar. Zij weten wat het betekent om niet in vrijheid te leven, om te leven in een voortdurende leugen, zoals de voormalige president en schrijver Vaclav Havel optekende. Een leven waarbij je steeds op je hoede moet zijn, omdat je verraden kunt worden door je buren, je vrienden, ja zelfs je kinderen door het indoctrinatiesysteem op school. De angst van de Tsjechen en zoveel andere hun omringende landen om door het Westen in de steek gelaten te worden, zoals na München 1938 gebeurde, is nog steeds aanwezig. “Wij zijn Europeanen, net als jullie, horen bij de EU, de NAVO,
laat ons niet in de steek”, riep de jonge professor na het college uit. Hartverscheurend.
Dan was de viering van het Jubeljaar van de Vrijstaat Ravenstein afgelopen zondag 22 mei weliswaar ludiek en luchtig, maar ook die had toch een serieuze ondertoon. Immers voor het Land van Ravenstein was het rampjaar 1672 – nu 350 jaar geleden – een zegen. Het werd bevrijd van het juk van de Protestantse Hollanders. Vandaar dat wij zoveel kloosterorden als Kruisheren, Birgittinessen, Clarissen enz. huisvesten: zij vluchtten allen uit Staats-Brabant weg. Uden werd een Vluchtoord, zoals in 1914 met de komst in de Eerste Wereldoorlog van gevluchte Belgen. En nu, met de oorlog in de Oekraïne, wederom. Vraag aan de gevluchte Oekraïners wat vrijheid betekent en je begrijpt dat wij die moeten koesteren en verdedigen. Iedere dag, telkens weer. Want het gaat ook over onze eigen toekomst en die van onze (klein)kinderen!"
Paul Rüpp
Burgemeester