Tbs met dwangverpleging geëist voor doodsteken halfzus
Rechtbank 309 keer gelezenDEN BOSCH | Tegen Bouchra D. (22) is tbs met dwangverpleging geëist voor het doodsteken van haar halfzus Anouk. Onderzoek bij het Pieter Baan Centrum heeft uitgewezen dat D. aan verschillende stoornissen lijdt en daardoor volledig ontoerekeningsvatbaar was tijdens de steekpartij.
door Lisette Broess-Croonen
Tijdens de zitting vertelt de officier van justitie van minuut tot minuut wat er die bewuste zaterdag, 23 oktober 2021, is gebeurd. Het leidt tot veel emoties onder de aanwezigen. D. was al een tijdje zichzelf niet, zo blijkt uit getuigenverhoren. Haar omgeving maakte zich ernstige zorgen en de leegte die ze in haar ogen zagen, vonden ze eng.
Die bewuste zaterdag kwam D. terug van de verjaardag van haar nichtje. Ze ging op bed liggen, maar op enig moment zag ze Anouk in haar kamer en hoorde ze stemmen in haar hoofd die zeiden dat Anouk haar iets aan zou doen. Ze moest Anouk vermoorden. Ze pakte een mes en stak haar in hals en rechterbeen. Toen Anouk probeerde te vluchten naar de buren, ging D. haar achterna en stak nog ruim honderd keer op haar in. Eenentwintig van die steken zouden fataal blijken te zijn. D. hoorde haar haar laatste adem uitblazen.
“Ik was bang, maar ik weet niet precies waarvoor. Niet voor Anouk. Ik weet alleen dat de stemmen zeiden dat ik haar moest vermoorden. Ik deed bijna altijd wat de stemmen zeiden. Meestal voelde het goed.” De stemmen zeiden ook dat ze het nog erger, erger, erger moest maken. Daarom stak ze de hond van de buren ook neer en ging terug naar huis om haar telefoon te halen. Ze filmde Anouk met een livestream op Instagram. “Dit is nooit mijn bedoeling geweest.” huilt D. “Ik mis mijn zusje iedere dag weer en ben een deel van mezelf verloren. Ik, de echte Bouchra, zou haar nooit pijn doen. Ik zou mijn leven geven voor haar.”
Deskundigen van het Pieter Baan Centrum stelden vast dat D. ten tijde van de steekpartij in een ernstig psychotisch toestandsbeeld door schizofrenie zat. Ze was een speelbal van wanen en hallucinaties. De eerste weken na de steekpartij, dacht ze ook dat ze het ongedaan kon maken. Toen de waarheid langzaam tot haar doordrong, heeft ze zelf ook een ernstige traumatische shock opgelopen. D. heeft volgens de deskundigen intensieve en langdurige behandeling nodig. Volgens hen is tbs met voorwaarden de beste oplossing.
De officier is het ermee eens dat D. volledig ontoerekeningsvatbaar was tijdens de steekpartij en dat ze daarom ontslagen moet worden van rechtsvervolging. Maar tbs met voorwaarden vindt ze niet afdoende. D. zegt mee te willen werken aan de voorwaarden, maar volgens de officier onderschat ze de impact van de complexe en intensieve behandeling die ze nodig heeft. Met het oog op het hoge recidiverisico is er ook een belang voor de samenleving. Daarom eist ze tbs met dwangverpleging.
Tijdens de zitting maken de ouders van Anouk en haar andere halfzus gebruik van hun spreekrecht. “Halloweenschmink dacht ik nog.” zei haar vader toen hij de foto van Anouk zag. “Maar het was het bloed van mijn kind. Mijn bloed. Ik ben nog steeds in shock. Ik heb het gevoel dat er wordt toegewerkt naar hulp voor Bouchra in plaats van straf. Maar er moet straf en vergelding zijn voor deze laffe, duivelse daad.”
De moeder van de zussen noemt zichzelf een gebroken moeder. “In één klap ben ik twee parels kwijt. Diep in mijn moederhart weet ik dat mijn Bouchra dit niet gedaan heeft, maar het monster dat in haar zat.” Ook de andere halfzus van Anouk vertelt hoe ze die dag twee zusjes verloor. “Hoe moet ik mijn kinderen uitleggen dat hun lieve tante Anouk het mooiste sterretje aan de hemel is geworden en tante Bouchra niet meer thuiskomt. De Bouchra die wij kennen, zou dit nooit doen. Dit was haar psychose.”
