Janus Kiep Borghs leeft voort in hart Bosschenaar

DEN BOSCH | De Bossche Omroep plaatst de komende tijd een serie met verhalen over bijzondere graven op begraafplaats Orthen. De enige begraafplaats in de stad is de laatste rustplaats van vele Bosschenaren, bekend en minder bekend. En achter elk graf schuilt een verhaal.

door Lisette Broess-Croonen

Niet vaak wordt er een donatie-actie gestart om de grafrechten van iemand te verlengen. Voor Janus Borghs, beter bekend als Janus Kiep of Kiepoog, gebeurde dat eerder dit jaar wel. De markante Bosschenaar is al veertig jaar dood, maar leeft nog steeds in de harten van de Bossche bevolking. De actie leverde binnen korte tijd meer dan tweeduizend euro op, genoeg om de grafrechten voor zeker twintig jaar te verlengen.

Kiep(oog)

Janus Borghs werd geboren op 6 oktober 1914. De zwakbegaafde Bosschenaar was een opvallend figuur in de binnenstad. Door een val (of duw) tegen een kachel toen hij kind was, had hij een misvormd gezicht. Eén van zijn ogen zat dicht en in de volksmond werd hij Janus Kiep(oog) genoemd, omdat het leek of hij altijd knipoogde. Hij werd vooral bekend als bloemenverkoper in de binnenstad. Ook richtte hij een politieke partij op. Hij haalde genoeg handtekeningen, maar de lijst werd ongeldig verklaard.

Koningshuis

Janus hield van het koningshuis. De prinsesjes kregen op hun verjaardagen een felicitatie van hem en hij liep altijd met oranje speldjes, ook in de oorlog. Ook was hij een groot liefhebber van Oeteldonk en De Soete Moeder in de Sint Jan. Met carnaval liep hij altijd voorop in de optocht. Ook in de processies voor Maria ging hij voorop. Op zijn grafsteen staat dan ook ‘Janus de Veurste’.

Geliefd en gemeden

Janus was zowel geliefd als verguisd. Hij deed niemand kwaad, maar was wel opvliegend als mensen hem aanstaarden of opmerkingen maakten. Ook vond hij het leuk om meisjes te laten schrikken. Veel (hogere) Bosschenaren liepen met een boog om hem heen.  Bisschop Bekkers was een uitzondering. Hij nodigde Janus wel eens uit om een kop koffie of een borrel te drinken.

Begrafenis

Op 5 oktober 1981, één dag voor zijn zevenenzestigste verjaardag, overleed Janus. Bij zijn begrafenis zat de Sint Jan bomvol en de mensen die hem bij zijn leven altijd vermeden, zaten vooraan. De gemeente betaalde zijn begrafenis en zorgde ook voor een beeldje van Janus en zijn hondje Tippie aan de achterkant van de Wolvenhoek garage, vlakbij zijn huisje aan het Lombardje. Nog steeds wordt zijn laatste rustplaats op begraafplaats Orthen, vlak bij de ingang, wekelijks bezocht en een trouwe bezoeker houdt het graf netjes.