Begraafplaats Orthen: familiegraf Van Asseldonk

DEN BOSCH | De Bossche Omroep plaatst een serie met verhalen over bijzondere graven op begraafplaats Orthen. De enige begraafplaats in de stad is de laatste rustplaats van vele Bosschenaren, bekend en minder bekend. En achter elk graf schuilt een verhaal.

door Lisette Broess-Croonen

In het familiegraf van de familie Van Asseldonk liggen elf leden begraven. Arnoldus van Asseldonk en zijn vrouw Gerarda Furet. Samen kregen ze zeven kinderen, waarvan er vijf bij hen begraven zijn. Verder is het graf de laatste rustplaats van de vrouw van Jacobus en vier van hun kinderen.

Beeldhouwer

Arnoldus van Asseldonk is geboren in 1828 in Vlijmen. Nadat hij trouwde met de Bossche Gerarda en Furet, gingen ze in de Kerkstraat in Den Bosch wonen. Arnoldus was beeldhouwer en leraar aan de Koninklijke School voor Nuttige en Beeldende Kunsten. Daar gaf hij les in ontleedkunde en een aantal jaren ook in boetseren. Waarschijnlijk hield het docentschap hem het meeste bezig, want er zijn niet veel beelden bekend van Van Asseldonk. Op het kerkhof in Ravenstein staat een Calvariegroep van zijn hand en in het Bisschoppelijk Museum in Den Bosch is een terracotta groep van Christus met de Samaritaanse vrouw bij de put. Op zeventigjarige leeftijd overleed hij. Zijn vrouw overleed tien jaar later.

Zeven kinderen

Het echtpaar kreeg zeven kinderen, waarvan er twee op jonge leeftijd overleden. Florentia overleed een maand voor haar eerste verjaardag. Franciscus werd slechts vijftien jaar. De dochters in het gezin bleven alle vier ongehuwd. Adriana, Maria, Petronella en Jacoba runden samen een hoedenzaak in de Kerkstraat, genaamd ‘Maison van Asseldonk’. Later verkochten ze de winkel en woonden in het pand ernaast.

Jacques

Jacobus (roepnaam Jacques) trouwde met Maria van Grinsven. Ze woonden aan de Peperstraat en Jacques verdiende de kost als handelaar in koffie en thee. Daarnaast was hij erelid en president van het Koninklijk ’s-Hertogenbosch Mannenkoor en erelid van het Berliner Lehrer Gesangverein. Ook was hij president van het Liefdewerk ‘Oud Papier’ en de Bossche Processie naar Brielle. Toen hij op 63-jarige leeftijd overleed, was hij begiftigd met het Erekruis ‘Pro Ecclesia e Pontifice’. Het echtpaar kreeg zes kinderen, waarvan er vier in het familiegraf bijgezet zijn.

Kleinkinderen

Henrietta overleed op zesjarige leeftijd. Johannes (Jan), Josephina en Arnoldus (Nol) bleven ongehuwd en kinderloos. Gerarda trouwde met Marinus Ogier. De muzikale Ogier was violist, klarinettist, dirigent en componist. Hij was de leider van het Bosch Stedelijk Orkest.