Begraafplaats Orthen: Karel Lamers

DEN BOSCH | De Bossche Omroep plaatst een serie met verhalen over bijzondere graven op begraafplaats Orthen. De grootste begraafplaats van Den Bosch is de laatste rustplaats van vele Bosschenaren, bekend en minder bekend. En achter elk graf schuilt een verhaal.

door Lisette Broess-Croonen

Karel Hendrik Cyrillus Lamers was een apotheker die ook het Groene Kruis in Den Bosch oprichtte. Hij werd geboren in 1870 en studeerde aan de Universiteit van Utrecht. Toen hij vijfentwintig was, werd hij apotheker in Den Bosch.

Na verdere studies was hij doctor in de scheikunde en pharmacie. Naast zijn werk als apotheker vervulde hij nog meerdere functies. Zo was hij lid en later voorzitter van de gezondheidscommissie. In 1902 richtte hij Vereniging Het Groene Kruis in Den Bosch op. Deze landelijke vereniging regelde thuiszorg en wijkverpleging. Voor al zijn inspanningen werd Karel Lamers benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In 1940 overleed hij op negenenzestigjarige leeftijd en werd bij zijn vrouw bijgezet in het graf op Orthen.

In 1898 trouwde hij met Marie Allard. Samen kregen ze in 1899 een zoon die, net als zijn vader, Karel heette. Ook deze Karel ging naar de Universiteit van Utrecht om medicijnen te studeren. In 1926 promoveerde hij met een proefschrift over het glucose-insuline evenwicht. In zijn latere werk als internist nam de behandeling van patiënten met diabetes een belangrijke plaats in.

Na een uitstap naar Sittard, kwam Lamers junior in 1938 terug naar Den Bosch, waar hij internist én geneesheer-directeur werd van het Groot Ziekengasthuis. Hier richtte hij de bloedtransfusiedienst op. Van het Rode Kruis kreeg hij hiervoor het Kruis van Verdienste. In de Tweede Wereldoorlog was het ziekenhuis voor een groot deel gevorderd door de Duitsers. Toch kreeg Lamers het voor elkaar om veel gijzelaars uit de kampen in Vught en Haaren af te keuren. Na de bevrijding werd hij voor deze moed beloond met het erelidmaatschap van de gijzelaarsgroepen.

In 1954 stopte hij als geneesheer-directeur van het ziekenhuis. Hij wilde zich fulltime richten op zijn internistenpraktijk. Ook nu bleven de patiënten met diabetes een belangrijk onderdeel van zijn werk. Na zijn pensionering in 1964 ging hij niet achter de geraniums zitten. Tot aan zijn vijfenzeventigste verjaardag bleef hij als internist verbonden aan de Bedrijfskundige Dienst van Den Bosch, waar hij managers keurde. Lamers trouwde in 1928 met Francina van Aarem. Het echtpaar kreeg vier kinderen. In 1987 overleed Lamers, toen zevenentachtig jaar oud.