Comeback The Dukes komt helaas net te laat

DEN BOSCH | Een duel met twee gezichten. The Dukes verloor op eigen terrein de tweede play-off wedstrijd tegen Eemland met 31-32. Het eerste uur was volledig voor de gasten. In de slotfase kwam de thuisclub ijzersterk terug. De Bossche rugbyformatie maakte zelfs in de dying seconds nog aanspraak op de overwinning, maar een beslissing van de referee stak daar een stokje voor.

“Bula Vuga!” Kort voor de wedstrijd stroomde het rond het kunstgrasveld aan de Limietlaan al aardig vol met rugbyfans die de manschappen onder leiding van Alex Chang en Richard van den Broek dolgraag aan het werk wilden zien. Vuga Tagicakibau, de oorspronkelijk uit Fuji afkomstige captain van The Dukes, had in z’n stoutste dromen niet kunnen bevroeden dat er voormalige landgenoten langs de kant zouden staan om hem te begroeten en aan te moedigen in zijn moedertaal. Ook zijn teammates konden rekenen op de nodige support, geholpen door het feit dat de verwachtingen na de winst tegen Cas hoog gespannen waren.

Het enthousiasme was echter van korte duur. Full-back Fred Dorrough miste in de openingsfase een cruciale tackle. De doorgaans explosieve centre Gyan van den Bogert probeerde de fout nog te herstellen middels een snoekduik naar de tegenstander. Zijn reddingsactie mislukte, waardoor de bezoekers de vrije doortocht hadden om de bal op de grond achter de try-lijn te drukken. In de eerste helft was aan Bossche zijde alleen flanker Jaap van der Vleuten in staat hetzelfde te doen. Eemland trok zich daar niks van aan en ging door met aanvallen. De ruststand van 10-25 sprak boekdelen.

Na rust scoorde de equipe uit Amersfoort met onder meer international Hugo Langelaan in de gelederen nóg een try, gevolgd door een conversie. De spelers van The Dukes en zeker ook het thuispubliek hadden in die fase geen enkel geloof meer in een goede afloop. Maar in plaats van de handdoek daadwerkelijk in de ring te werpen, ontstond een ware wederopstanding. In een tijdsbestek van amper een kwartier openbaarde zich aan de horizon ineens een geheel andere wereld. De vliegensvlugge Van Vleuten maakte zijn tweede try van de wedstrijd, een prestatie die wing Wisse van der Heijden binnen enkele minuten op bijna onnavolgbare wijze wist te evenaren. De snelkookpan liep helemaal over, met de wetenschap dat het verschil tussen beide ploegen nog maar één schamel puntje bedroeg. Er zat vast en zeker nog méér in het vat. Eemland was plotseling rijp voor de slacht. In de slotfase dook de sterk acterende Bart Mommers opnieuw vervaarlijk op in de vijandelijke linie. De uit Tilburg afkomstige ‘tank’ verlengde de bal naar Van der Heijden die er wederom in slaagde om af te drukken. De toeschouwers gingen compleet uit hun dak. De arbiter keurde de try in eerste instantie goed, maar een van zijn assistenten vond dat er sprake was van een voorwaartse pass. Het feest ging dus niet door. De spelers van The Dukes, die een baan om de aarde hadden gemaakt, kwamen diep teleurgesteld terug in de dampkring.

“Die beslissing sloeg nergens op”, jammerde Mommers na afloop. “Tja, er rest niets anders dan dit te accepteren. Erg zuur. Het eerste uur hebben we slecht gespeeld, daar moeten we eerlijk over zijn. We waren al die tijd niet bij de les en hadden ook te weinig lef in onze donder. Aan de andere kant durf ik gerust te beweren dat we in het laatste kwartier onszelf hebben overtroffen. Het beste rugby van The Dukes sinds jaren.”

Chang stond stil bij het gemis van co-captain Lex Janssen, wat de Australische hoofdcoach als een belangrijke aderlating beschouwde. “Lex kampt met een lichte hamstringblessure, maar hij moet komende zaterdag uit tegen Haagsche gewoon meedoen! Willen we de finale halen, dan mogen we in deze kampioenspoule niet nog een keer verliezen. We should kick ourselves in the ass!”