In de eerste van de reeks VerbindVerhalen interviewde Dominique Bartels een inwoonster van Gennep.
In de eerste van de reeks VerbindVerhalen interviewde Dominique Bartels een inwoonster van Gennep.

VerbindVerhalen (01): Gennepse spreekt over haar depressie

Human Interest 266 keer gelezen

GENNEP | Nieuw in De Maas en Niersbode is de rubriek VerbindVerhalen. In deze kolommen verschijnen twee wekelijks verhalen voor en door inwoners van de gemeente Gennep. Deze verhalen hebben als doel bewustwording en kennis over thema’s, herkenning en het niet alleen voelen. Iedere maand spelen we in op één thema. In januari is dit het thema mentaal welbevinden. In de eerste aflevering het verhaal van een inwoonster uit de gemeente Gennep die vertelt over de depressie die ze heeft gehad. Kijk voor meer informatie over het thema, het verhaal in video en tips op: www.dekonnectkever.nl/verbindverhalen.

Namens de Konnectkever interviewde Dominque Bartels een inwoonster van Gennep

Hoe ontdekte je dat je een depressie had?
Ik voelde me op een gegeven moment gewoon een beetje vreemd worden. En toen voelde ik me steeds vreemder worden en vreemder worden en vreemder worden. En op enig moment voelde ik me gewoon héél erg vreemd. Toen is dat helemaal overgeslagen in dat ik eigenlijk niks meer kon en ik voelde me gewoon héél erg vervelend. Heel, heel, heel gruwelijk echt gruwelijk, verschrikkelijk, verschrikkelijk en ik kon überhaupt niet meer functioneren. Ik kon de wasmachine nog niet meer aanzetten en ik kon niks meer.

Wat heb je hier toen mee gedaan?
Ik was onder behandeling van een psychiater, want ik had eerder een psychose gehad. En ik heb dus op vrij korte termijn een afspraak gehad met die psychiater, die heb ik mijn verhaal verteld en die heeft me op laten nemen. 

Hoe reageerde jouw omgeving?
Eigenlijk heel positief iedereen was heel erg bezorgd en die waren heel erg lief voor mij. Mijn gezin en mijn vrienden en kennissen, die waren allemaal heel erg lief. 

Heeft de steun van anderen geholpen om uit je depressie te komen?
Uiteindelijk heeft die opname mij het meeste geholpen. Ik zag het helemaal niet meer zitten, want ik dacht echt ik kom hier van zijn leven niet meer uit. Ik kom hier nooit meer uit, dit wordt nooit meer beter. Maar toen ik opgenomen werd toen kreeg ik natuurlijk ook medicijnen en dat heeft mij uiteindelijk geholpen dat ik eruit ben gekomen. Ik denk dat het bij mij een maand of drie heeft geduurd die hele periode. En dat was dus echt van iets heel verschrikkelijks, want ik zag het leven gewoon helemaal niet meer zitten, werd dat toch langzaam tijdens die opname weer beter en beter en ben ik daar toch weer uitgekomen. 

Je zag het leven niet meer zitten, dacht er erover om er een einde aan te maken?
Dat wilde ik niet, maar ik zag het niet meer zitten, omdat het voelde alsof het nooit meer beter zou worden. 

Hoe ben je tijdens je opname uit je depressie gekomen?
Door medicijnen en therapieën. 

Hoe gaat het momenteel met je?
Heel goed, want dat is dus de enige keer dat ik een depressie heb gehad ik heb het erna nooit meer gehad. Het gaat nu heel goed met mij. Ik ben een heel positief mens en heel optimistisch. 

Kun je iets positiefs halen uit de depressie die je hebt gehad?
Dat je toch als je zo zwaar in de put zit, dat je dus echt denkt dit komt nooit meer goed. Dat het uiteindelijk toch lukt om er weer volledig uit te komen. 

Heb je momenteel nog hulp?
Ik blijf wel onder controle van (voorheen bij de GGZ) maar ik zit nu bij Centiv. Daar ga ik één of twee keer per jaar naartoe, en dan blijf ik onder controle. 

Hoe vind je het om naar deze controle te gaan?
Fijn dat je ook weet dat wanneer er iets zou zijn je ergens terecht kunt en dat je daar aan kunt kloppen en dat je dan verder geholpen wordt. 

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant