‘Maria Goretti was prachtig maar niet praktisch’
Onderwijs 927 keer gelezenGENNEP | Het schooljaar nadert het einde. Op vrijdag 16 juli krijgen de leerlingen in het basisonderwijs vakantie. Voor de kinderen van Basisschool Maria Goretti uit Gennep betekent het ook dat zij afscheid nemen van het oude vertrouwde schoolgebouw aan de Picardie. Zaterdag is er een afscheidstour in het markante gebouw waarover oud-leerkrachten Jan Wagelmans en Jean Claessens herinneringen ophalen.
Door Jos Gröniger
Maria Goretti is aan de Picardie in Gennep en dateert uit 1953. Tot maart 2019 kende het gebouw een evenbeeld in het bouwwerk dat jaren dienst deed als Mulo/Mavo. Na jaren van leegstand werd dat gebouw gesloopt. Hetzelfde lot hangt straks ook Maria Goretti boven het hoofd, zo menen beide oud-meesters Jan en Jean, die respectievelijk 33 en 41 jaar op de school werkten.
Jan Wagelmans liep stage op Maria Goretti, en werd na het afronden van de Kweekschool (de huidige Pabo) benaderd om te solliciteren. Jan Thissen was het schoolhoofd nadat de kloosternonnen de school verlaten hadden. In 1969 werd de Milsbekenaar aangesteld als onderwijzer. Hij werkte er tot 2002. Collega Jean begon in 1970 en bleef tot 2011 in dienst.
“Maria Goretti was toen nog lagere school en stond los van de kleuterschool”, zegt Jan Wagelmans. Jean Claessens vult aan: “Onze oud-collega Laura Albers vertelt nog regelmatig over de werkwijze uit die tijd. Kinderen schreven met kroontjespennen die ze doopten in de inktpotjes die in de schoolbanken zaten, en de boeken moesten gekaft worden.” De oud-collega heeft haar memoires in onvervalst schoolschrift op papier gezet. ‘De schrijfschriftjes moesten door de leerkrachten iedere dag voorgeschreven worden’. Let wel: de klassen telden in die tijd veel leerlingen, soms wel 50.
De twee bevriende leerkrachten Jan en Jean herinneren zich nog dat de school verbouwd werd. “Het was in 1993. Het gebouw stond er toen veertig jaar. Er kwamen in die tijd middelen beschikbaar voor de opknap van schoolgebouwen die zo oud waren. De verbeteringen bestonden onder andere uit het vervangen van de kozijnen en de vloeren. De koppeling met de kleuterschool was al eerder gemaakt, met de invoering van de Wet op het Basisonderwijs.” En er was nog een verandering. “Ja, de bel die bij de klas van meester Thissen om de hoek hing werd vervangen door een zoemer. De bel heb ik bij mijn afscheid in 2002 cadeau gekregen. Het is nu onze voordeurbel”, zegt Jan.
Wat nog een paar jaar bleef was het fraaie glas in lood werk aan de achterzijde van de school, die in de topjaren ruim 370 leerlingen kende. De school barstte uit haar voegen, en er werden noodlokalen geplaatst. “Ik ben in die tijd twee jaar ‘uitgezonden naar de onder andere de oude Mavo naast de onze school, maar ook moest ik met een collega met twee klassen naar de oude jongensschool aan ’t Straatje. Mijn collega woonde om de hoek en ging tussendoor naar huis. Ik fietste elke pauze naar de Picardie”, zegt Jan Wagelmans.
Collega Jean startte in 1970 in een van de barakken op het terrein achter Maria Goretti. “Tot aan de brand in 1977. De lokalen werden toen onbruikbaar”, herinnert hij zich.
Van een andere calamiteit werd de school niet slechter. In 1996 tijdens het hoogwater liep de school onder, doordat de nooddijken braken. Er ontstond schade aan de bijna opgeleverde sporthal Pica Mare en aan de kelderruimte van Maria Goretti. “Al met al zijn we er na het schadeherstel op vooruit gegaan”, vindt Jean.
Het prachtige en markante gebouw had zo zijn charmes. “Maar praktisch was het niet”, vinden Jean en Jan, die het samen eens zijn dat er dierbare herinneringen liggen. “Als dat gebouw eens kon praten”, besluit Jean.
