Hoe een onzekere SP zich in eigen voet schiet

We hebben het samen best aardig geregeld. Samen besluiten we waar een voetbalveld wordt aangelegd, het asfalt wordt vernieuwd, waar nieuwe huizen worden gebouwd en hoe paspoorten en rijbewijzen uit te delen. Om daar nou elke keer met zijn allen over te gaan soebatten, is een heel gedoe. Dus hebben we besloten eens in de vier jaar een gemeenteraad te kiezen die dat voor ons moet besluiten. Daarvoor stellen zich groepen van mensen beschikbaar. Die zeggen van tevoren wat ze in grote lijnen van plan zijn en wij kiezen dan die mensen waar we het het meest mee eens zijn.

Prima geregeld. Het zou zelfs perfect zijn als de mensen die we kiezen ook allemaal een beetje ruggengraat hebben en inderdaad die besluiten durven te nemen. Het is dus schrikken als we er achter komen dat de mensen die we hebben gekozen geen besluit durven te nemen. Zoals nu het geval is. Veel gemeenteraadsleden weten nu na zoveel rapporten wel of ze moeten besluiten voor het samenvoegen van onze kleine plattelandsgemeenten in het Land van Cuijk. Maar niet de SP. En die heeft met veel raadsleden toch aardig wat in de melk te brokkelen. Zich er kennelijk niet van bewust dat ze daar zitten om een besluit te nemen, willen ze een referendum over de gemeentelijke herindeling.

Elke serieuze politieke partij heeft een standpunt over zoiets ingrijpends als een gemeentelijke herindeling. Zal de SP dus ook wel hebben. Stel nou eens dat in hun programma staat (ik weet het niet) dat ze de gemeenten willen houden zoals ze nu zijn. Een te respecteren standpunt. Maar als ze hun zin krijgen, komt er een referendum. En als dan een meerderheid van de bevolking (voor zover die dat iets interesseert) kiest voor een herindeling? Dan moet de SP dus ook vóór stemmen? Maar ze waren toch tégen? Zo schiet de SP in Cuijk en Boxmeer in eigen voet: ze moeten misschien tot iets besluiten waarvan ze zelf eigenlijk het tegendeel wilden.

Begrijpt u het nog? Geachte socialisten, geef je mening, daar zijn jullie voor gekozen. Zeg wat je wilt en denkt. Verschuil je niet langer achter een referendum. Dat is laf. En bovendien weet ik zo de volgende keer niet meer op wie ik moet stemmen. Want jullie volgen de meerderheid. En ik maar denken dat de SP een onafhankelijk denkend clubje was.