Boze brief vóór en sollicitatiebrief ván de burgemeester

COLUMN | Mijn ouwe tante wilde gistermiddag weer gaan kaarten. Doet ze altijd met wat andere ouwe bessen in Oelbroeck, het multi-culturele centrum van St. Anthonis. Soms sjoelt ze ook. Maar dat doet er niet toe. Het gaat er om dat ze daar wat andere oudjes tegenkomt, kan kletsen en van de vrijwilligsters aldaar een kopje koffie en wat glimlachen krijgt.

Maar ze kwam gistermiddag al vroeg weer van een kouwe kermis thuis. Oelbroeck was dicht.
Neem me niet kwalijk dat ik het alweer over St. Anthonis heb. Maar dat moet even. Zoals de landelijke media het immer over hun eigen knusse grachtengordel hebben, komen we in deze contreien steeds weer in St. Anthonis terecht. Want daar is het te doen. Of beter gezegd: daar maken ze er een potje van.
Bestuur en vrijwilligers willen dat er stevig verbouwd wordt. En dan ook maar meteen een nieuw dak erop voor de zonnepanelen. Een speciale werkgroep kwam na anderhalf jaar overleggen, met ook mensen uit het gemeentehuis, tot de slotsom dat daar enkele miljoenen voor nodig zijn. Maar de gemeente heeft er niet meer dan 1,4 miljoen voor over. Ruzie in de tent.
Dit meningsverschil is lastig. Maar wel overzichtelijk.
Een uitweg zagen de mensen van Oelbroeck niet meer, dus stapte het bestuur op. Het gemeentebestuur – wat u er dan misschien ook van mag denken - nam daarop geen half besluit en meldde vorige week een contract te hebben gesloten met een bureau uit Alblasserdam om de boel te gaan beheren. Met veel inspanning hebben de Sint Tunnisse bestuurders en vrijwilligers het tekort van een ton per jaar vorig jaar weten te veranderen in een overschotje van 30 mille per jaar. De inschatting van de vrijwilligers is dat het bureau vanuit Alblasserdam er hooguit een maandje of twee over doet om dat overschot in hun zakken te laten verdwijnen.
Woest zijn ze op het gemeentebestuur. Dus plofte er zondagavond bij burgemeester Marleen Sijbers een brief van 21 vrijwilligers op de mat met de mededeling dat ze het mag uitzoeken.
Of ze er wakker van ligt, is de vraag. Spannender vindt de dochter van een Venrayse kolenboer het wat ze in haar geboorteplaats vinden van haar sollicitatie naar het burgemeestersambt aldaar. Hoe groot haar kans is weet ik niet. Maar in ieder geval groter dan dat ze de boel in St. Anthonis snel weer gesust krijgt.

Koos