Archieffoto.
Archieffoto. Foto: Aileen van Tilburg
COLUMN

'Verdriet in Oeffelt en Beugen om teloorgang huisvlijt en ondernemersdroom'

Column 2.228 keer gelezen

Beteuterd staat Jacques in de berm te kijken naar een zielig hoopje verwrongen staal en nog wat schaars verschroeid spul. Paar dagen geleden nog stond daar een gigantische caravanstalling. Een stalling voor – logisch – caravans, maar ook voor heel veel ander materiaal als resultaat van soms wel tientallen jaren huisvlijt.

Jacques is niet alles kwijt, vertelt hij. Cynisch. "Mijn vrouw heeft vorige week de gordijntjes van onze caravan mee naar huis genomen, omdat ze vond dat er een nieuw kantje aan genaaid moest worden", zegt hij, de tranen dringen zich op. Hoe zacht ook uitgesproken, het verhaal van Jacques is een aanjager voor heel veel andere vertelsels. Zijn ze niet slachtoffer dan kennen ze er nog wel eentje van horen zeggen. In de berm staat een hoopje bijeen geklonterd verdriet. Hoeveel avonden lang hebben die in Beugen niet geploeterd aan hun carnavalswagen nadat de vorige was afgebrand. Ongelooflijk toch, nu weer, het is al elfde-van-de-elfde geweest. En wat moet het grote Nijmeegse Middeleeuwse festival nu hun met zorg gebouwde en bewaarde spullen door de Oeffeltse vlammen zijn verzwolgen.
Weglopend van dit verdriet hoor ik een man verderop: "Het zijn maar spullen." Hij heeft gelijk. Maar ook weer niet. Net als die vrouw die me ernstig bezwoer dat die van HaHeBo niet moeten mekkeren. "Het is maar geld", raaskalde ze. "Dat is gewoon ondernemersrisico."

Tja, potje relativeren helpt wel. Maar wordt ons mededogen pas aangesproken als er kanker of noodlottig verkeersongeval aan te pas komt? Verdriet is niet te wegen, de ene kilo is de andere niet. In een flits schieten me ergere dingen te binnen dan een verdwenen caravan die je 32 jaar lang gepoetst hebt. Maar ben toch ontdaan van die verhalen in de Oeffeltse berm. Die 40 mensen van HaHeBo zullen heus wel weer een baan vinden. En ondernemer Stefan Korderijnk die de grootheid heeft om van zichzelf te zeggen dat het misschien "onervaren ondernemerschap" is geweest, geeft daarmee tegelijkertijd aan dat hij er ooit weer bovenop zal komen. Wie hem probeert duidelijk te maken dat het "maar geld" is, snapt het evenmin als degenen die destijds vertelden dat ze geen medelijden hadden met miljonair Marco van Basten toen die vanwege een blessure huilend definitief van het veld stapte in Milaan.

Jacques en zijn vrouw hebben de gordijntjes nog, net als de foto's. En elkaar, om samen te huilen.

Koos.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant