'Ik vind rugby gewoon 'n hele mooie sport. Ook buiten het veld'

STEVENSBEEK | Officieel is O.R.C. Black Bulls nog een (rugby)club in opbouw. Toch mocht eind november al het eerste succesje gevierd worden met de selectie van Joyce Raafs voor Jong Oranje/U18. Een jeugdinternational in de Overloonse gelederen: dat zorgt voor trots. "Een uithangbord vinden we oneerbiedig klinken, maar het zet onze vereniging wel op de kaart bij meiden in de regio die overwegen om ook te gaan rugbyen", aldus voorzitter Frank Volleberg van Black Bulls.

Door Martijn Schwillens

'Not just a guy's thing, play women's rugby'. De boodschap op het shirt van Joyce is duidelijk: Rugby is zeker ook een sport voor meiden en vrouwen. Toch had de 16-jarige speelster amper twee jaar geleden niet gedacht dat rugby ook iets voor haar zou zijn. "We hadden een clinic vanuit school. Ik was echt een meisje-meisje en had acrylnagels. Laura (lid van het gecombineerde damesteam van Black Bulls, RC Octopus en The Dukes) moest me letterlijk naar het veld slepen, maar ik vond het meteen erg leuk. Het is een hele mooie sport, waarbij je in het veld elkaars vijand bent, maar waarbij er enorm veel respect is naar elkaar toe buiten het veld."
Het enthousiasme leidde ertoe dat Joyce twee jaar geleden lid werd van Black Bulls. Ze traint zoals alles dames bij de Overloonse club samen met de (volwassen) mannen, maar ze speelt in het weekend in het combinatieteam. "Erg leuk. Enig nadeel is dat je bijna altijd naar Den Bosch moet voor je thuiswedstrijden. De mannen spelen gewoon in Stevensbeek", vertelt Joyce, die voorin speelt. "Ik speel soms op de flanken, maar ik kom het best tot mijn recht op de tweede rij. Met vangen en gooien heb ik minder. Ik wil op mensen in kunnen lopen."
Via haar teamgenote en goede vriendin Merle Post schreef Joyce zich in voor een selectietraining van het Nederlands Damesteam onder 18 jaar, beter bekend als Jong Oranje. Na twee trainingen kreeg ze eind november een oproep voor haar eerste interland. "Ik had het nooit verwacht. Ik doe het nog maar twee jaar natuurlijk, dus ik schrok eigenlijk een beetje toen ik mezelf op de lijst zag staan."

Twijfel
Haar debuut in Oranje smaakt naar meer, maar zorgt ook voor twijfel bij Joyce. "Ik speelde met meiden die soms al acht of tien jaar rugbyen. Een ander niveau dan ik gewend was, maar het ging wel goed. Het probleem van Jong Oranje is echter dat je moet trainen in Amsterdam en dat ook de wedstrijden daar zijn." En, zo zegt ze eerlijk, met rugby kan ze geen geld verdienen. "Ik studeer voor dierenartsassistent en moet dan ook mijn bijbaantje opgeven. Ik vind het heel leuk, maar dat maakt het wel allemaal wat lastiger. Zodoende dat ik nog erg twijfel."
Frank Volleberg snapt de twijfel bij zijn pupil. "Het mooie aan deze sport is dat je relatief snel carrière kunt maken, maar de afstanden zijn groot. Zeker als je zestien bent en je dus afhankelijk bent van je ouders, kan dat teveel zijn." Trots is hij evengoed op Joyce. "Het zegt iets over onze club, waar meiden net zo welkom zijn als jongens. Dat je via ons het Nederlands team kunt halen, leidt hopelijk tot meer nieuwe aanwas van meiden en vrouwen", besluit Volleberg, die inmiddels met SSS'18 in gesprek is om te kijken of Black Bulls kan verhuizen naar het sportpark in Overloon.