Voor niks gaat de zon op. En de deur van De Weijer op slot

Niets menselijks is een gemiddelde politicus vreemd. Als die iets voor niks kan krijgen, dan hoef je dat geen twee keer te zeggen.

Dus kun je je voorstellen hoe blij het gemeentebestuur van Boxmeer was toen een jaar of zeven geleden een particulier stel aanbood om De Weijer te gaan bestieren. Boxmeer was heel trots op De Weijer maar dat verdomde culturele nest kostte elk jaar weer geld. Dus werden Peter-Paul Kissels en Stella Linders met trompetgeschal binnengehaald. Die hadden wel iets met cultuur. Dat hebben wel meer mensen. Maar zij hadden ook iets wat veel cultuur-liefhebbers niet hebben: een smak geld.

Aldus verzeilde het gemeentebestuur van Boxmeer in een sprookje: we houden ons theater en we hoeven er lekker niks voor te betalen. U voelt hem al aankomen. Sprookjes bestaan niet. Peter-Paul en Stella zijn het zat. Hun geld is misschien nog niet op, maar de lol is er na zeven jaar duwen en trekken wel af.

Waarom ze hun restaurant niet aan de praat hebben gekregen, weet ik niet. Wat er met deze puur commerciële tak is misgegaan, moeten anderen maar beoordelen. Maar wat ik wél begrijp is dat Kissels en Linders zeggen dat er na zeven jaar nog steeds geld bij moet voor het theater. Sterker nog, als dat niet zou hoeven, zou dat het eerste rendabele theater in Nederland zijn. Cultuur kost geld. Voor niks gaat de zon op. Vraag maar aan Cuijk dat jaarlijks tonnen naar de schouwburg schuift. En Boxmeer zelf legde voor een klein cultureel centrum als dat in Vortum-Mullem met zijn 690 inwoners 3,5 ton bij.

Na de ellende met corona – en de daardoor uitgestelde gemeentelijke samenvoeging - voorspel ik u alvast wat een heikel onderwerp gaat worden in Boxmeer. En ik zal ook alvast vertellen wat de gedachtenkronkel in bestuurlijk Boxmeer gaat worden: ze denken gratis en voor niks op de eerste rij te zitten. Die ballon is nu voor eens en voor altijd doorgeprikt. Graag klopt Boxmeer zichzelf met dat leuke, kleine theater op de borst. En dat het de gemeenschap niks kostte. Dom, gratis bestaat niet. Mijn moeder zaliger wist dat al.

Dit faillissement is geen verrassing. Dit is wakker worden na een droom. Dat is een nare beleving waar het gemeentebestuur van Boxmeer nog even van moet bijkomen. Niets menselijks is hen vreemd.