Pieter Poststraat: Beter een goede buur…

BOXMEER | Een halve eeuw geleden trokken de eerste bewoners van de Boxmeerse Pieter Poststraat in hun toen nieuwe stulpje. Om er vervolgens nooit meer weg te gaan. De bewoners hebben het zo gezellig dat ze, ook na vijftig jaar, nog steeds de beste buren en vrienden zijn. "Niemand wilt hier weg."

Met vol enthousiasme neemt Riky Bouwmans de telefoon op. Dat ze toevallig net (uiteraard op afstand) aan de koffie zat met Tiny (Dekkers) van nummer 4, maakt niet uit. Ze kennen elkaar al vijftig jaar dus Tiny kan wel heel even wachten. Met plezier in haar stem vertelt Riky over de buurt en haar bewoners. "De huurwoningen aan de Pieter Poststraat en Emmanuel de Witstraat werden opgeleverd in 1970. Op 1 mei kregen mijn man en ik samen de sleutel van ons huis, hier op nummer 6." Op diezelfde dag ontvingen ook Tiny Dekkers en Tonny van Boxtel de sleutels van hun paleisjes op 4 en 8. Nu, een halve eeuw later, wonen de dames nog steeds zij aan zij en met veel plezier.

Dat dit huizentrio al zo lang door dezelfde mensen bewoond wordt, is een wonder op zich. Maar de buurt kent nóg meer jubilarissen. Nummer 12, verderop in de straat op, heeft ook nooit andere bewoners gezien dan familie Schim. De achterburen op nummers 7, 13 en 15 van de Emmanuel de Witstraat, families Canjels, Kusters en Arts, gaan ook al een halve eeuw mee. "Dit komt eigenlijk nooit voor" weet ook woningcorporatie Mooiland te vertellen.

Activiteiten
In deze vijftig jaren is de buurt uitgegroeid tot een hechte vriendengroep. Lief en leed worden gedeeld en iedereen staat voor elkaar klaar. Op het allereerste buurtfeest, toen nog in de fabriek van Janssen de Wit aan de Spoorstraat, werden de eerste gezelligheidszaadjes geplant. Hieruit bloeiden fantastische activiteiten als een zeskamp of buurtbarbecue. Riky vult aan: "Of het voetbaltoernooi. Nog voor er hier tegenover gebouwd werd, lag er een veldje waar we dit toernooi hielden. Dat was echt heel erg leuk!"

Gewoon achter binnenlopen
De hechte vriendschap is nu ook in de jongere generaties doorgesijpeld. De kinderen van de Pieter Poststraat hebben onderling een goede band en "er wordt altijd wel even een gezellig praatje gemaakt als ze elkaar tegenkomen." Maar zo hecht als hun ouders kan het gewoon nooit worden. "We doen ontzettend veel samen, hoeven bij elkaar niet aan te bellen en kunnen altijd gewoon achter binnenlopen." Zo gaat dat in de Pieter Poststraat in Boxmeer. "Niemand wilt hier weg!"