Vianen Vooruit-icoon Robby van Raaij (ex-JVC Cuijk en -De Treffers) neemt afscheid van de regionale amateurvelden.
Vianen Vooruit-icoon Robby van Raaij (ex-JVC Cuijk en -De Treffers) neemt afscheid van de regionale amateurvelden. Foto: Peter Kuijpers

'Ik wil voorkomen dat mensen gaan zeggen: Die Van Raaij is één jaar te lang doorgegaan.'

Voetbal 5.331 keer gelezen

VIANEN | Met Robby van Raaij van Vianen Vooruit neemt deze zomer een icoon uit het regionale amateurvoetbal afscheid van de velden. Het wordt aanvankelijk een afscheid in stilte, al wacht Van Raaij ('zodra het kan') nog een afscheidswedstrijd. "Bij De Treffers en JVC Cuijk speelde ik op topamateurniveau, maar bij Vianen Vooruit ben ik misschien wel op mijn best geweest", aldus de 38-jarige Cuijkenaar.

Door Martijn Schwillens

Robby van Raaij, zo weten zowel medespelers als tegenstanders, kan een beest zijn op het veld. Een smeerlap, in de goede zin van het woord. Buiten het veld is de Cuijkenaar de rust zelve. Een familieman, sociaal, iemand die de voorgrond niet schuwt maar ook niet opzoekt. Dat hij de regie voert over zijn afscheid, typeert Van Raaij. "Ik heb voor mezelf al vroeg de knoop doorgehakt. Ik ben nu 38 jaar en wil niet in een situatie komen dat de mensen om me heen gaan zeggen: 'Je bent een jaar te lang doorgegaan.' Dat je voorbij gelopen wordt door spelers die dat eerder niet lukten."

Van Raaij heeft er al een heel voetballeven opzitten. Op zijn zeventiende maakte hij al zijn debuut bij De Treffers. Nu, 22 jaar later, beheerst voetbal nog steeds een groot gedeelte van zijn leven, maar staat het spelletje niet meer op de eerste plaats. "Nee, dat is mijn zoontje Levy (7). Zijn moeder en ik zijn niet meer bij elkaar, waardoor ik hem om het weekend zie. Hij is er zoveel mogelijk wedstrijden bij, ook in de kleedkamer. En tijdens de wedstrijden zit hij samen met mijn vader op de tribune. Maar met Vianen Vooruit moeten we soms wel een uur rijden. Dan is het na afloop snel eten en dan moet ik 'm weer naar zijn moeder brengen in Arnhem. Ik wil straks op zondag ook een keertje kunnen zeggen: 'Kom Levy, we gaan lekker een dagje naar de dierentuin.' De keuze om te stoppen, voelt daarom ook goed."

De Treffers
Zijn vader, oom Sjakie en ook zijn opa, allemaal hebben ze bij Vianen Vooruit en JVC Cuijk gespeeld. Hetzelfde geldt voor zijn tweelingbroer Danny. Dat Van Raaij gaat voetballen bij Vianen Vooruit, is in die zin dan ook een vanzelfsprekendheid. Nadat hij daar in de F-jes en E-tjes heeft gevoetbald, maakt hij de overstap naar JVC, waar hij al snel opgepikt wordt door NEC. "Ik heb meegetraind met PSV en ik kon ook naar VVV, maar ik heb toen bewust gekozen voor de jeugdopleiding van NEC. Meer zekerheid en gemakkelijk te combineren met school en thuis. De eerste vier jaar speelde ik alles, maar in mijn eerste jaar bij de Onder 19, onder Willem Theunissen, kwam ik ineens op de bank terecht. René Jurrius benaderde mij toen of ik zin had om bij De Treffers te komen voetballen. Ik was pas zeventien jaar, maar als junior trainde ik al mee met de selectie en mocht ik af en toe invallen."

Bij De Treffers breekt Van Raaij door op de linkshalfpositie. "Ik heb veel geleerd van jongens als Ulrich Crüden (ex-NEC), Sandy Schreur (ex-De Graafschap) en Erwin Wennekers. Dat waren geweldige voetballers, maar ik leerde ook sociaal gezien veel van hen. De voetbalbasis had ik al onder de knie, maar zij leerden mij omgaan met teleurstellingen en het voetbalgogme. Onder Edo Ophof maakte ik mijn debuut, maar Willy Willems was de man die mij linkshalf neerzette en onder wie ik vier seizoenen lang vaste kracht was op die positie. We speelden in de top van het amateurvoetbal en eindigden twee keer als tweede en verloren één keer een beslissingswedstrijd om het kampioenschap." Met oud-international Jan Peters voor de groep lukt het De Treffers in 2005 wel. "Vijf of zes wedstrijden voor het einde werden we al kampioen. We hadden ook een fantastische ploeg toen, met Luuk Maes en Rob Zegers. Dat elftal had aardig wat oud-profs. Geen jongens die kwamen afbouwen, maar die prijzen wilden pakken. Plus Saïd Echargui. Die kon zó goed voetballen", zegt Van Raaij, die dat seizoen linksback is.

"Rond 2007 leefde het voetbal in Cuijk enorm. Er stonden in mijn tijd meer dan duizend mensen langs de kant bij JVC"

Beleving
De Treffers is weliswaar actief op het hoogste amateurvoetbal, maar de beleving benadert die van een profclub, bezweert Van Raaij. "We zaten met drie hoofdklassers uit Groesbeek in die klasse. Er zaten gemiddeld 1.500 man bij ons op de tribunes, maar tegen Germania en Achilles'29 waren dat er ruim vierduizend. Toen we kampioen werden, stonden er 6.000 mensen ons op te wachten op het gemeentehuis. Pas later besef je hoe bijzonder dat is. De Treffers is een grote club, maar ook heel warm. Het betekent gigantisch veel voor de mensen langs de lijn, de vrijwilligers. Als je er met de pet naar gooit, krijg je het ook te horen. Ik heb me altijd enorm gewaardeerd gevoeld daar. Nog steeds trouwens."
In die tijd haalt Van Raaij ook het Nederlands Amateurelftal. "Daar heb ik vier jaar voor gespeeld. Speelden we vier interlands per jaar, tegen Ierland, Engeland, Schotland en Italië. Alles was fantastisch geregeld. Ik heb dat altijd een enorme eer gevonden. In die tijd meldde FC Groningen zich ook. Ik kon een amateur-contract tekenen en bij een gastgezin wonen. Ik had echter een goede baan en had het naar mijn zin bij De Treffers, dus ik heb toen van afgezien van een transfer."

JVC Cuijk
Zowel in 2005 als in 2006 staat Twan Hofmans op de stoep bij de familie Van Raaij met de vraag of hij en zijn broer Danny de overstap willen maken naar JVC Cuijk. "Zijn vader (wijlen Sjaak Hofmans, red.) wilde ons er al graag bij hebben en ook Twan wilde ervoor zorgen dat er wat Kuuks bloed bij JVC kwam. Bij De Treffers had ik bovendien bijna alles gewonnen en ik wilde weer graag op het middenveld spelen. JVC had in die tijd de naam veel jongens van buiten te halen, maar in mijn periode bij JVC heb ik de grootste tijd met veel dezelfde spelers gespeeld hoor. Jongens als Ferdi Akankan, Mike Eveleens en Randy Hofmeijer. In die tijd leefde het voetbal bij JVC ook nog behoorlijk. Met grote regelmaat stonden er meer dan duizend mensen langs de kant. Er werd ook enorm leuk voetbal gespeeld, dus het was ook wel de moeite om bij ons te komen kijken."

De resultaten zijn er ook naar. JVC Cuijk wordt in 2007 zelfs kampioen van de Hoofdklasse B. "Bij JVC begon ik als linkshalf, maar in dat kampioensjaar was ik verdedigende middenvelder. Iemand die het vuile werk opknapte. De waardering van ploeggenoten was ook goed. Maarten van Vugt was een goede trainer. In dat laatste half jaar brak Dennis Koenders door bij JVC. Ik herinner me nog dat ik tegen OJC Rosmalen een rode kaart kreeg. Met een man minder, viel Dennis in. Hij speelde hun verdediging helemaal zoek en scoorde twee keer, waardoor wij koploper bleven. Qua talent was hij de beste speler met wie ik ooit samengespeeld heb. Daarop vertrok hij naar Feyenoord, waar hij vroeg in de voorbereiding zwaargeblesseerd raakte. Daar heeft hij mentaal een flinke klap van gehad, maar in die tijd is tevens onze vriendschap geboren. Die is hecht. Nog steeds."

Hans Kraaij en Leones
Aan de Groenendijkse Kampen wordt Van Raaij ook regelmatig mentaal getest. Blessures houden hem meermaals langere periodes aan de kant. "In een wedstrijd tegen Gemert heb ik eens mijn scheenbeen gebroken. Daarna heb ik opnieuw moeten leren lopen. Ook de jaren erna ben ik vaker geopereerd geweest aan mijn meniscus. Maar telkens kwam ik erbovenop. De mooiste jaren in de geschiedenis van JVC Cuijk heb ik meegemaakt. Een paar jaar na het kampioenschap vochten we ineens tegen degradatie. Jan van Deinsen werd gehaald als interim-coach en onder hem speelde ik alles. Jan is een fantastische coach en een geweldige vent. Uiteindelijk handhaafden we ons omdat HSC'21 een penalty miste in onze wedstrijd daar. Die wonnen we met 2-1. De opluchting was heel groot. Dat we erin bleven, lag echt aan Jan van Deinsen."

Ook onder Hans Kraaij jr. speelt Van Raaij aanvankelijk alles. "Zijn oefenstof is echt keigoed, maar ik kwam uiteindelijk in conflict met hem en ben daarna op de bank komen te zitten. Uiteindelijk knokte ik mezelf terug in de basis, maar tegen Achilles'29 brak ik bij 'n botsing mijn kaak- en jukbeen, dus toen was het weer klaar. Daarna meldde Leones zich en ben ik vertrokken. Dat werd geen succes. Ik had veel last van mijn knie. Vanwege die blessure heb ik hooguit zeven wedstrijden daar gespeeld."

Vianen Vooruit
Al tijdens zijn periode bij JVC Cuijk overweegt Van Raaij om nog ooit terug te keren bij 'zijn' Vianen Vooruit. Als hij, mede door die blessures, een stapje terug moet doen bij Leones, kiest hij voor de roodbroeken. "Ze waren net uit de vijfde naar de vierde klasse gepromoveerd. Samen met Wout Evers heb ik toen ja tegen ze gezegd, mede omdat die club in mijn hart zit. Het was een leuk team, met Rik Willemse en Wout van der Wiel. Ik herkende de potentie. Trainer Dennis Kroes zette mij eerst op '10', maar ik raakte op die positie alweer snel geblesseerd. Daarna ben ik laatste man geworden en ook nooit meer geblesseerd geraakt. Dat komt mede door mijn plek op het veld, want op het middenveld moet je veel meer draaien. Bij De Treffers en JVC Cuijk speelde ik op topamateurniveau, maar bij Vianen Vooruit ben ik misschien wel op mijn best geweest."

Ik wil straks op zondag ook een keertje kunnen zeggen: 'Kom Levy, we gaan lekker een dagje naar de dierentuin.' De keuze om te stoppen, voelt daarom ook goed

Hij vervolgt: "Vianen Vooruit is in veel opzichten hetzelfde als De Treffers, maar dan tien keer zo klein. Qua gezelligheid, de saamhorigheid en verbondenheid. In een nacompetitie met Cito en Juliana Mill promoveerden we in 2015 uit de vierde klasse. Het jaar erop bleven we er net in door een promotie-degradatiewedstrijd te winnen van HBV. Dat was ook een fantastische wedstrijd om te spelen. Ons derde jaar in de derde klasse promoveerden we door letterlijk in de allerlaatste seconde van de laatste wedstrijd, nota bene tegen Hapse Boys, het kampioenschap te pakken. We wisten dat Sparta'25 al verloren had toen we in de vijfde minuut van de blessuretijd een penalty kregen. Mijn broer Danny ging achter de bal staan. Ik durfde niet te kijken. Die ontlading na afloop. Bizar, ik heb toen ook moeten huilen. Zo fantastisch."

Afscheid
Van Raaij neemt, als er weer publiek welkom is, in augustus of september afscheid van Vianen Vooruit. "Ik heb een team van 30 personen samengesteld dat het zal opnemen tegen het huidige Vianen Vooruit. In de voorbereiding train ik dan ook nog mee met de selectie. Ik hoop dat het een mooie avond wordt", benadrukt Van Raaij. Hij zeg tot slot: "Ik wil nog wel kwijt dat ik het nooit zo lang volgehouden zou hebben zonder de steun van mijn ouders en vooral van mijn vader. Die is heel belangrijk voor mij geweest, zeker in de jonge jaren. Hij is er ook tot en met mijn laatste wedstrijd voor de corona elke week bij geweest."


CV Robby van Raaij
(29 maart 1982, Nijmegen)

1999-2006: De Treffers
2006-2014: JVC Cuijk
2014-2015: Leones
2015-2020: Vianen Vooruit

Jeugd: Vianen Vooruit, JVC Cuijk, NEC Nijmegen

Eretitels: 
De Treffers:
Kampioenschap
Hoofdklasse C (2005)

JVC Cuijk:
Kampioenschap
Hoofdklasse B (2007)
KNVB-districtsbeker (2011)

Vianen Vooruit:
Promotie vierde klasse (2015)
Kampioenschap derde klasse (2018)

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant