Neurenberg
Column 479 keer gelezenDit jaar herdenken wij dat 75 jaar geleden een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog en ons land werd bevrijd van de nazi’s. Bibliotheken zijn inmiddels ruimschoots gevuld met studies over en verslagen van de onbeschrijfelijke ellende die werd aangericht, hoe het zover heeft kunnen komen en hoe het afliep. Het Neurenbergtribunaal bijvoorbeeld is de plek waar een aantal kopstukken van het Hitlerbewind gerechtelijk verantwoording van hun daden moesten afleggen en geconfronteerd werden met de consequenties: hun vonnis.
Eén van de onderzoekers bij het tribunaal was de Amerikaanse legerpsychiater majoor Douglas McGlashan Kelley. Hij zag ze komen en onderzocht de persoonlijkheidskenmerken van die kopstukken: hoe zit iemand in elkaar die tot zulke vreselijke (oorlogs)misdaden in staat is gebleken. Zo zag Kelley als één van de grootste Hermann Göring verschijnen, vergezeld van 16 koffers vol medailles, juwelen, dollars en met als klap op de vuurpijl een koffieblik vol cyanidecapsules. Mogelijk vergezelde hem ook de gedachte: “Je weet maar nooit waar je het voor nodig kan hebben.”
Bij zijn onderzoeken gebruikte Kelley onder andere de zogenoemde Rorschachtesten. Dat leidde onder meer tot flinke wetenschappelijke discussies. Molly Harrower, bijvoorbeeld, de latere hoogleraar aan de universiteit van Florida, meende dat op basis van die onderzoeken “…in elk geval dat karaktertrekken weinig van doen hadden met het geweld van het naziregime en de wreedheden die het beging. Doorslaggevender voor de opkomst van het Duitse fascisme was de ontvankelijkheid van normale mensen voor mythen, propagandistische manipulatie, teleurstelling en angst. Het kan hier ook gebeuren,” verklaarde ze (pagina 253). En dat is natuurlijk iets om weer eens goed over na te denken. Neem de tijd! Allemaal te lezen in: Jack El-Hai, De nazi en de psychiater of Hoe een Amerikaanse psychiater in de ban raakte van Hermann Göring. ISBN 978904171286 8
