Ton mist vrienden en spontane jazzconcerten in schouwburg

CUIJK | In de schouwburg ontmoet Ton Kregting uit Cuijk zijn vrienden, ontdekt hij wat er speelt in zijn dorp en geniet hij van cabaret en muziek, bij voorkeur een spontaan jazzconcert. Samen met zijn vrouw is hij er zo’n beetje elke maand wel een keer te vinden. Deze bijna ultieme luxe, zoals hij zijn theaterbezoek noemt, mist hij enorm. 

Voordat de coronacrisis uitbrak, gingen Ton Kregting en zijn vrouw regelmatig naar de schouwburg. De laatste voorstelling die hij zag, is nu al meer dan een jaar geleden. “Ik mis het heel erg”, vertelt hij. “Het bezoeken van concerten is voor mij het meest bourgondische wat er is. Het is zo genieten. Je wordt vermaakt, doet tussendoor een drankje en ontmoet mensen. Bijna de ultieme luxe.”

“Naar de schouwburg gaan is voor mij ook even eruit zijn en alles los kunnen laten. Even niet aan je werk hoeven denken”, voegt hij toe. Ook bewondert hij de artiesten op het toneel. “Ik vind het interessant om te zien hoeveel energie zij in een voorstelling kunnen leggen en dat ze het publiek zo kunnen vermaken. Daar ben ik jaloers op, dat wil ik ook wel kunnen.”

Gezelligheid
Ton en zijn vrouw gaan meestal naar cabaretiers en concerten, vooral Najib Amhali, Ronald Goedemondt en Ilse DeLange vallen in de smaak. Zodra ze het programma ontvangen, vinken ze hun favorieten aan. “Meestal reserveren we een stuk of vier voorstellingen, maar het leukste vind ik om spontaan te gaan, naar de jazzconcerten bijvoorbeeld. Uiteindelijk proberen we zeker elke maand wel iets te zien.”

Een favoriet is het Opiniecafé, een Cuijkse discussieavond met muzikale tussendoortjes. Ton: “Mijn vrouw is zangeres, zij heeft daar vaak gezongen. Dat is niet de enige reden dat ik er graag kom. Het is voor mij een plek waar ik veel mensen tegenkom. Ook vind ik het interessant dat je ontdekt wat er speelt in Cuijk. Zo is de fietsbrug besproken en een keer vertelde iemand over duurzaamheid. Het zijn altijd leuke onderwerpen in een ongedwongen sfeer.”
“Ik ga niet naar alle edities, want het is altijd op donderdagavond”, vertelt hij. Lachend: “Het is vaak wel erg gezellig en de borrel na afloop is weleens uit de hand gelopen. Je moet de volgende dag toch weer werken.”

Trijntje Oosterhuis
Ook na voorstellingen blijven Ton en zijn vrouw vaak nog wat drinken in het GrandCafé. “Wat ons aanspreekt aan deze schouwburg, is dat de artiesten soms nog naar beneden komen. Ik vind het heel bijzonder dat een muzikant zomaar naast je aan de bar kan staan.”

“Ik zoek hen niet bewust op, maar als ze toevallig in de buurt zijn dan geef ik hen graag een complimentje over de show. De artiesten zijn natuurlijk ook gewoon mensen en je merkt dat ze moe zijn van het optreden. Dan wil ik hen niet te lang ophouden. We hebben Trijntje Oosterhuis een keer gesproken, dat was heel gezellig. Mijn vrouw vroeg haar hoe zij het vele zingen volhoudt met haar stem, Trijntje vertelde daar soms wel moeite mee te hebben.”

De gezelligheid en bijzondere ontmoetingen in het GrandCafé vormen een contrast met het leven in lockdown. Nu hij thuiszit, mist hij vooral die ervaringen. Ton: “Ik kijk niet online naar concerten. Ik kijk wel iets meer tv, maar verder is cultuur wat op afstand komen te staan. Met onze vrienden hebben we nu ook al een hele tijd niet echt afgesproken. Kortom, ik kan niet wachten tot het weer mag!”