Afbeelding
COLUMN

‘Kathedrale dorpshuizen; we wonen in stinkend rijk land’

Column 196 keer gelezen

Het gaat hard. Tijdens de stille revolutie die zich in tientallen dorpen om ons heen aan het voltrekken is, veranderen aanzien en karakter. Sommige ontwikkelingen voltrekken zich langzaam, andere schoksgewijs en veroorzaken emoties die verdwijnen als de tranen van een kind dat een kus krijgt op de geschaafde knietjes. De trotse bakens van elk dorp verliezen hun sacrale functie. De pastoor van Vianen maakte plaats voor een adviesbureau dat stevig de portemonnee trok om er iets gezelligers van te maken. Zoals de Rabobank inzag dat de 35 (!) kantoorgebouwtjes in deze regio niet meer rendabel waren, zo sloot het bisdom menig kerkgebouw bij het aanzien van het ineenschrompelende aantal gelovigen dat nog één keer per week naar het godshuis trok. Zelfs de kathedraal van de Rabobank aan de snelweg is een akelig leeg spookhuis geworden. In die tientallen kleine kantoorgebouwtjes zat nog wel wat handel. Werd het geen woning of kantoortje, dan was er nog altijd de sloophamer om dure bouwgrond te creëren.

Een ander verdwijnend fenomeen in de dorpen is de supermarkt. Enkele experimenten om als gemeenschap de winkel overeind te houden, bleken niet haalbaar. Dus verdwijnt er zo nu en dan eentje geruisloos. De mega-winkels in de grotere dorpen varen er wel bij. Soms volhardt een enkele kruidenier in een dorp dat eigenlijk een te klein voedingsgebied vormt voor zijn nering. Petje-af.

De basisschoolgebouwen vormen de volgende reeks van leegstand. Troost je met de gedachte dat de fietspaden mooier, andere verbindingen beter zijn geworden en internet nog niet bestond toen we allemaal nog ons eigen schoolgebouw, supermarkt, Rabobank en kerk hadden.

Wat te doen met de formidabele kerkgebouwen? Daar maak je niet zomaar even een woning van. Een soort van gemeenschapshuizen zijn het geweest, dus is het prachtig dat aan de invulling van die functie nu op veel plaatsen een andere vorm wordt gegeven. Zo heeft Vortum-Mullem er een pracht van een multi-functioneel gemeenschapshuis van gemaakt. In Vierlingsbeek broeden ze op een soortgelijk plan en nou hebben ze er in Sambeek ook zin in gekregen. Die snode plannen kosten grofweg duizend euro per inwoner. (In de nieuwe gemeente Land van Cuijk zou dat 90 miljoen betekenen!) Ik vind het prima als daarmee het welbevinden van de inwoners naar het gelukzalige stijgt. Maar bedenk tegelijkertijd dat we in een stinkend rijk land wonen.

Koos

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant