Laarzen
Column 385 keer gelezenHij zei: “Het water staat ons tot de lippen en bij de buren staat het nog veel hoger dan de herinneringsstreepjes uit ’95 op de muur!” Aan de overkant hebben ze de evacuatiekoffertjes al gepakt! Zijn de telefoons opgeladen? En de ipad en de tablets? Zijn onze medicijnen ingepakt? Wat doen we met de hond en de kat?”
Kunnen wij ons de angst, de zorgen, de ellende en ook de paniek van al die getroffen mensen met onze droge voeten eigenlijk wel echt goed voorstellen?
In ’95 ging het voltallige college van b&w op inspectie naar de dijk in Katwijk. Tijdens het respectvolle zwijgen wedijverde het geluid van het klotsende water met dat van zompe, zompe, zompe bij iedere stap. Het dijklichaam was volledig verzadigd: een behoorlijk omineus idee. De gemeentelijke commissiekamer werd gepromoveerd tot alarmcentrale. Adviezen werden ingewonnen, maatregelen genomen. Aan tafel werd verder gespeculeerd over het antwoord op de vraag wanneer – als het allemaal achter de rug zou zijn - de volgende noodsituatie zich zou aandienen en wat er dan allemaal kon gaan gebeuren.
In menige buiten schot gebleven huiskamer zal door de verbijsterde beelden van de zwaar getroffen Limburgse, Belgische en Duitse rampslachtoffers mogelijk wel eens gedacht kunnen zijn: Waarom hebben wij eigenlijk geen laarzen? En wil je dan gewone of lies? Doe dan maar lies. Dan doe ik ook lies. Via Bol dinges, bij Laars-on-line of de winkel? Doe de winkel maar. Maakt verder niet uit, als we ze maar hebben voordat de volgende golven over ons heen spoelen. Zoiets dus.
Het is weer eens temeer een zegen gebleken dat wij ons sinds 1995 waterstaatkundig flink met de Maas zijn gaan bemoeien. Want ja, u kent natuurlijk allemaal onze lokale wijsheid: als Kuuk niet naar de Maas komt, dan komt de Maas wel naar Kuuk!
