Vrijwilliger zijn geeft beide partijen veel energie

De afgelopen coronaperiode was voor bewoners, verzorgers en vrijwilligers van Castella een moeilijke tijd. Alles stond op een zeer laag pitje: geen of weinig bezoek van buiten, geen vrijwilligers die met je gingen wandelen, een praatje maakten of een spelletje met je deden, geen activiteiten als een muziekmiddag, rolstoeldansen of puzzeluur. De verzorging ging natuurlijk door, maar het mondkapje zorgde letterlijk en figuurlijk voor afstand.

Door Josje Goos en Lidwien Buné

We spraken met coördinator Henk Ermers en vrijwilligers Hennie, Elly en Deborah. Henk: “Het activiteitenprogramma van Castella heeft bijna anderhalf jaar stilgelegen. Gelukkig zijn we nu zo ver dat er weer leven in de brouwerij komt. Het aantal vrijwilligers is door de corona enigszins geslonken. Voor diegenen die vaak al tientallen jaren met hart en ziel de bewoners hebben bijgestaan, was het een periode om zich af te vragen: ‘Is het nu tijd om er een punt achter te zetten?’. De meeste vrijwilligers zijn bij aanvang 67-plussers, zij hebben tijd en energie en vinden zich nog te jong om thuis te zitten. Maar als je het doet, weet dan dat als je eenmaal voor iemand een vertrouwd maatje bent, het fijn is als dat voor langere tijd is. Er melden zich ook jongeren aan, meest studenten die zich nuttig willen maken of ervaring willen opdoen in een leerproject. Zij doen het meestal minder lang, willen na een jaar eens wat anders, gaan elders studeren of zoeken betaald werk. Maar zij zijn natuurlijk altijd welkom. De nood is hoog. Ouderen hebben soms weinig of geen kinderen en die hebben het vaak druk en wonen ook niet altijd in de buurt. De vrijwilliger kan gemakkelijk even aanwippen, in tegenstelling tot familie die ver weg woont.”

Een bezoekje brengt afwisseling
De bewoners van Castella kwamen vroeger op eigen benen binnengewandeld, maar nu zijn de meesten hoogbejaarde rolstoelers. Het is een genoegen om plezier en afwisseling in hun bestaan te brengen. Hennie: “Ik doe van alles, net wat nodig is. Het ‘werk’ van de vrijwilliger is aanvullend: een praatje maken een spelletje doen, een wandelingetje maken (en als je een echte Kuukse bent, kom je véél bekenden tegen), naar het dierenparkje in Den Oeiep, een boodschapje doen, mee naar de kerk op vrijdag of er gewoon even zijn. Het hoeft ook geen dagdeel te zijn, een uurtje is meestal al genoeg. Een regelmatig bezoekje geeft de bewoner iets om naar uit te kijken.”

Vrijwilliger voor bewoner
Elly: “Mijn ‘cliënt’ was erg blij als ik er was. In het begin kwam ik tweemaal in de week een uurtje praten en een spelletje doen, later was één uur per week voldoende. Ik ben geen verpleegkundige, dus eerst vroeg ik wat praktische dingen als: waar zit de alarmbel. Helaas is meneer overleden. Ik werk weer, maar dat sluit ik straks af en word dan zéker weer vrijwilliger. De waardering vanuit Castella is groot: de vrijwilligers doen regelmatig dingen samen en ontvangen kleine attenties als blauwe druifjes of een reep chocolade. Dat stimuleert bijzonder, je voelt je erbij horen. Dit werk kan je zeker ook naast een drukke baan doen, het is een moment van ontspanning.”

Vrijwilliger voor de huiskamer
Elly bezocht een alleenstaande bewoner, maar er zijn ook vrijwilligers voor een huiskamer. Daar komen enkele geestelijk minder valide cliënten overdag bij elkaar om te eten, koffie te drinken, een werkje te doen als theedoeken vouwen of groente schoonmaken. Als er geen activiteit plaatsvindt, neigt men vaker tot soezen. Deborah werkt nog en in haar vrije uurtjes is zij in de huiskamer aanwezig: “De bewoners van de huiskamer zijn soms afwezig, maar dan wordt men wakker en zegt glimlachend: “Ha, je bent er nog!” De een is wat vrolijker dan de ander, er wordt ook wel eens gezeurd, maar ook veel gelachen. Deborah: “Ik vraag regelmatig over vroeger, maar praten over hun problemen doen we niet. Intussen maak ik wat schoon en ruim wat op. We maken ook wel eens een uitstapje: met het pontje naar de overkant, even zitten op het bankje en dan weer terug. En wat ook een heel fijne activiteit is voor alle bewoners: handverzorging. Nagels vijlen, lakken en handmassage met scrub: “Het is héérlijk en het ruikt zo lekker!!!”.

Wervingsactie
Henk: “De activiteiten worden nu geleidelijk aan verder uitgebreid naar interesses en behoeften. Vier september, bijvoorbeeld, is er een herfstwandeling gepland. Wel wordt er bij inschrijving gevraagd een familielid mee in te schrijven. Er wordt na de zomer een actie gestart voor het werven van nieuwe vrijwilligers. Er zijn tal van mogelijkheden. Ook mensen met een uitkering zijn welkom, zij hoeven niet bang te zijn bij aanmelding hun uitkering te verliezen.”                

Informatie h.ermers@pantein.nl