Liefst 40 jaar collecteert Thea voor de Nierstichting

CUIJK | Met een prachtig beeldje en kleurrijk boeket werd Thea Waas verrast door de Nierstichting. In september liep de 75-jarige Cuijkse namelijk voor het veertigste jaar met de collectebus over straat. Iets waar het landelijke goede doel bijzonder erkentelijk voor is. 

Trots laat Thea het prachtige en goed zware beeldje zien. “Ik vind het heel mooi, echt waar!” Terwijl het beeldje wordt bekeken komen meerdere memorabilia ter tafel. “Dit schaaltje kreeg ik toen de Nierstichting 25 jaar bestond” zegt ze verrukt. Verder presenteert Thea onder andere nog een zilverkleurig collectebusje, een mooie speld en een kettinkje, allemaal ontvangen bij één van Thea’s vele jubilea. “Dat busje kreeg ik bij het vijfentwintigste jaar. Geweldig mooi!” 

In tegenstelling tot de bewonderende Nierstichting blijft Thea zelf bijzonder bescheiden over haar jaarlijkse inzet. “Meestal vertrek ik vroeg op de avond. Zo rond zes uur. En dan ben ik rond half acht vaak alweer klaar” zegt ze terwijl ze haar schouders ophaalt. Het komt weleens voor dat ik de ene kant van de straat langsga en dat mensen aan de overkant mij dan al zien lopen. Als ik dan later bij hen voor de deur kom, doen ze gewoon niet open. Maar ik weet dat ze thuis zijn.” Als ervaren collectante blijft ze weg van een oordeel over dergelijke voorvallen. “Een dag later ga ik dan alsnog even langs.”
De eerste keer dat Thea de collectebus in de hand nam, was op verzoek van haar buurvrouw. “Mijn man en ik woonden nog niet zo lang in Cuijk. Maar met haar konden we het goed vinden. Ze vroeg of ik een keer mee wilde lopen. Dat leek mij gezellig.” Sinds dat moment was Thea vrijwel steevast van de partij. Twee uitzonderingen daargelaten. “Eén keer was er iets misgegaan. Ik hoorde maar niets, en toen ik belde waren mijn straten al vergeven. Die andere keer waren wij net verhuisd en waren wij zo ontzettend druk. Toen heb ik het overgeslagen. Maar alle andere keren heb ik het altijd graag gedaan.”

“Er komen dan ook iedere keer weer vijf jaren bij.” vertelt Thea over hoe ze het al zo lang volhoudt. “Als ik iets begin, dan wil ik het ook afmaken. Ik wilde eigenlijk stoppen maar er zijn mensen die zo ontzettend ziek zijn, en ook maar door blijven gaan. Dat vind ik altijd zo indrukwekkend. Toen ik die bloemen laatst kreeg hoorde ik weer zo’n verhaal en raakte ik overtuigd. Dus ga ik toch door.” 

“Alle kleine beetjes helpen”, vertelt Thea tegen eenieder die voor haar open doet. Haar ,naar eigen zeggen, kleine jaarlijkse loopbijdrage is een klinkend voorbeeld. Die veertig looprondes zijn inmiddels net zo indrukwekkend als de mensen voor wie ze het doet.