Antoine Walraven: ‘De dorpskracht hier vind ik fantastisch’

Antoine Walraven treedt over ruim twee weken af als burgemeester van de gemeente Mill en Sint Hubert, die opgaat in het Land van Cuijk. Het is nog niet bekend wat de toekomst brengt voor de 54-jarige Walraven, die met zijn gezin op zijn plek is in ‘zijn’ Langenboom. “Ik ben de afgelopen acht jaar enorm van dit prachtige gebied gaan houden”, onderstreept hij.

Door Martijn Schwillens

Waar begin je een afscheidsinterview met de laatste burgemeester van een gemeente die ophoudt te bestaan? De hoogtepunten, opvallende zaken of toch gewoon de actualiteit? Want hoewel de gemeente Mill en Sint Hubert op 1 januari 2022 na 212 jaar opgaat in de grote fusiegemeente Land van Cuijk, is Walraven met zijn gedachten nog niet zover dat hij zich kan voorstellen dat in het nieuwe jaar de telefoontjes, mailtjes en appjes niet langer meer binnenkomen. “Maanden thuiszitten zou echt helemaal niks voor mij zijn”, benadrukt hij. “Natuurlijk zijn er goede wachtgeldregelingen, maar het liefst ga ik zo snel mogelijk na 1 januari weer aan de slag.”

Overwogen om burgemeester in het Land van Cuijk te worden, heeft hij niet. “Dat heb ik vorig jaar januari al aangegeven. Mijn persoonlijke mening is dat je beter iemand van buitenaf kunt hebben, die geen geschiedenis heeft bij de oude gemeente. Maar voor een functie van waarnemend burgemeester elders sta ik zeker open. Ik zit al twintig jaar in het lokaal bestuur, waarvan twaalf jaar in een college. Daar gedijt ik het beste.” Dat kan dus ook als wethouder? “Ik ben inderdaad kandidaat-wethouder voor de VVD in de gemeente Land van Cuijk, maar ik houd me afzijdig van de coalitieonderhandelingen. Het CDA is als winnaar aan zet, maar partijen weten wat ze aan me hebben.”

Dorpskracht
Het berichtje dat zijn vrouw Lenneke in de aanloop naar de herindelingsverkiezingen voor het Land van Cuijk plaatste op Facebook, zegt misschien nog wel het meest: ‘Stem op mijn man: lijst 4, nummer 30 en houd ons gezinnetje in het mooie Land van Cuijk’, was haar advies. Walraven lacht. “Wij wonen graag in Langenboom. Sowieso ben ik de afgelopen acht jaar enorm van dit prachtige gebied gaan houden, dus ik hoef hier zeker niet weg.” Datzelfde Langenboom is volgens de burgemeester ook het voorbeeld van dorpskracht. “De kracht van de vier dorpen van Mill en Sint Hubert is echt bijzonder groot. De uitwerking van het dorpsplan, die voortkwam uit het sluiten van de lokale kroeg in Langenboom, is natuurlijk fantastisch. Maar zo heeft eigenlijk elke kern zijn eigen kracht. De mensen vinden elkaar heel gemakkelijk. Zodoende worden hier ook zoveel evenementen en feesten gehouden. Er zijn altijd vrijwilligers genoeg. Als ik de inwoners van Mill en Sint Hubert zou moeten typeren, dan zou ik zeggen: ‘Echte doeners’. Heel fijn om tussen te staan.” 

Benaderbaar
De korte lijntjes en benaderbaar zijn. Walraven reageert regelmatig op berichten van dorpsbewoners en deelt op Facebook ook lief en leed met de mensen voor wie hij acht jaar lang burgemeester mocht zijn. “Ik ben een open boek. Sommige burgemeesters zijn minder zichtbaar, maar iedereen mag weten wie ik ben. Via Facebook kan ik snel zaken delen. Dat paste ook bij de gemeente Mill en Sint Hubert. Kleinschalig, dicht bij elkaar. Het Land van Cuijk heeft straks 90.000 inwoners. Dan wordt de functie van burgemeester ook anders. Minder persoonlijk.”

‘Elke kern heeft zijn eigen kracht. De mensen vinden elkaar heel gemakkelijk. Zodoende worden hier ook zoveel evenementen en feesten gehouden’

Het is ook de reden waarom Walraven baalt dat het officieel afscheid van het college van B en W woensdag 15 december (vandaag, red.) plaatsvindt in beslotenheid. “In Kasteel Tongelaar wordt een talkshow gehouden met vertegenwoordigers uit alle dorpen en mooie sfeerbeelden, maar het liefst had ik samen met de inwoners van de vier kernen afscheid genomen op het Winterfestijn. Door de omstandigheden die we allemaal kennen, is er een streep gegaan door dit evenement, maar jammer is het wel, want afscheid nemen van een oude gemeente kun je eigenlijk maar één keer. En niet over drie maanden nog eens als de gemeente Land van Cuijk een realiteit is geworden”, vervolgt Walraven. “Dat Winterfestijn, met een schaatsbaan en allerlei activiteiten in het park, helemaal in kerstsferen, zou ook een passend afscheid zijn, omdat het een voorbeeld is van hoe ze in de vier kernen zaken oppakken. Net zoals de kermis, carnaval et cetera. De horeca slaat de handen ineen. Iets voor elkaar overhebben en er samen de schouders onder zetten. Succes en leuk omdat het door vele mensen wordt gedragen. Mill@The Park maar ook de doortocht van de Vierdaagse enkele jaren geleden zijn hieruit voortgekomen. OntdekMill is een platform waar ik enorm trots op ben. Als burgemeester wil je verbindingen kunnen leggen. Dat is een rol die ik vaker heb gehad, want het initiatief ligt hier altijd bij de kernen zelf. Als gemeente hoeven we vaak alleen maar te faciliteren en te ondersteunen. Mensen zeggen wat ze willen en ze krijgen het voor elkaar. Dat is wat ik had gehoopt toen ik hier in 2013 begon, maar in werkelijkheid was het nog vele malen mooier. Daarom vond ik het Winterfestijn ook een ideaal afscheidscadeau. Lekker met en onder de mensen afscheid nemen van deze gemeente, dat is toch vele malen mooier dan een schilderij of ergens een bankje?” 

Vertrouwen
Als burgemeester is Walraven de afgelopen periode ook kartrekker geweest van kernendemocratie, een wat hol begrip dat in de praktijk betekent dat kernen zelf gaan meebeslissen over belangrijke zaken in hun dorp. “Neem Langenboom. De kroeg ging sluiten en vervolgens zitten er 600 tot 700 mensen in de sporthal om met elkaar te bespreken hoe ze de leefbaarheid overeind kunnen houden. Daar is een fantastisch plan (notendop: kerk wordt ingericht als MFA, alle sportverenigingen worden ondergebracht op het sportpark, red.) uit voortgekomen. Het is een voorbeeld van hoe je als gemeenteraad soms naar achteren moet durven stappen en vertrouwen op dorpskracht. Geef burgers vertrouwen. Dat is de rode draad in het Handboek Kernendemocratie dat op korte termijn gepresenteerd zal worden. Daarin wordt een soort van labeling aangebracht welke zaken voor de gemeente of gemeenteraad zijn en welke zaken door de kernen zelf opgepakt kunnen worden. Overlast bij De Kuilen is een dingetje van de burgemeester en handhaving, maar meedenken over het leefbaar maken van een dorpsplein, is iets wat een dorp zelf kan oppakken. Een fusie van voetbalclubs? Laat dat vooral bij de verenigingen en kijk waar je kunt ondersteunen. De N264 dwars door Sint Hubert? Dat is een provinciale weg, dus iets waar je als gemeente gesprekspartner voor bent. Je moet het dorp daar zeker in kennen. Ja, ik heb toen van enkele bewoners de Gouden Eikel gekregen”, lacht hij. “Ook dat hoort erbij in een kleine gemeente. Ze moeten je gemakkelijk kunnen vinden voor de leuke dingen, maar zeker ook bij lastige vraagstukken, al was het dan niet mijn portefeuille... Neem de woningbrand vorig weekend in Sint Hubert. Ik heb de ochtend erop meteen met de bewoners gebeld, zodat ze hun verhaal konden doen. Je bent ook een burgervader. Dat is wat ik bedoel met als burgemeester tussen de mensen staan.”

Als Walraven op 31 december de deur van het gemeentehuis achter zich sluit, draagt hij een gemeente over die standaard behoorde tot de veiligste gemeenten van Noord-Brabant en Limburg. “Maar dat wil niet meteen zeggen dat we hier niet ook eens een XTC-lab hebben opgerold hoor. Het bewijst voor mij wel de dorpskracht van Mill, Langenboom, Sint Hubert en Wilbertoord. Kleine kernen, veel sociale controle. Het veel onder de mensen komen, is wat ik het meeste ga missen. Per 1 januari bestaat mijn mailbox niet meer en is mijn WhatsApp alleen nog voor privédoeleinden. Maar er komt ongetwijfeld wat op mijn pad. En in de tussentijd mag de hond erop rekenen dat hij wat vaker uitgelaten wordt”, lacht hij tot slot.

CV

Antoine Walraven werd in 2013 aangesteld als burgemeester van de gemeente Mill en Sint Hubert. De in Eindhoven geboren Walraven (54) kent een lange geschiedenis in het lokaal bestuur. Zo was hij tussen 2004 en 2009 raadslid voor de VVD in de gemeente Best, waar hij later wethouder werd. 
In 2013 volgde hij Hans Verheijen op als burgemeester. Sinds 1 januari 2014 is Walraven tevens voorzitter van het Regionaal Bureau voor Toerisme (RBT) in het Land van Cuijk. Walraven heeft twee zoons uit zijn eerste huwelijk. Hij hertrouwde in 2019. Uit dit huwelijk heeft hij een zoon en dochter. Het gezin woont in Langenboom.