De damesselectie van MHV'81. Staand geheel links Bas de Gier, derde van links Rob van den Akker.
De damesselectie van MHV'81. Staand geheel links Bas de Gier, derde van links Rob van den Akker. Foto: MHV'81

Einde aan tijdperk bij MHV’81: ‘We zien wel wat er op ons pad komt’

Sport 2.196 keer gelezen

MILL | Er komt deze zomer een einde aan een tijdperk bij MHV’81. Rob van de Akker en Bas de Gier stoppen na enkele succesvolle jaren als trainer bij de dames van de Millse handbalvereniging. “Soms is iets ook gewoon mooi geweest. We voelen ons allebei goed bij deze beslissing”, zeggen de twee beslist.

Door Martijn Schwillens

Het zal even wennen worden voor familie, vrienden en gezin van het tweetal. Al zeventien jaar ontbreekt het duo op feestjes, verjaardagen en andere gelegenheden. “De zaterdag staat volledig in het teken van handbal, dat is bij iedereen bekend en levert ook nooit problemen op”, verduidelijkt Rob. Bas: “We hebben beiden elf jaar bij de heren gespeeld en de afgelopen zes jaar zijn we trainer. Als er een vriendenweekend wordt ingepland, dan weet iedereen dat het in de buurt zal moeten zijn van de plek waar we handballen, anders zijn we er niet bij.”

Passie voor handbal
Wie Van de Akker en De Gier aanhoort, ervaart een enorme passie voor hun sport. “Zeker bij Rob”, lacht Bas. “Die kijkt op tv werkelijk alles.”
Voor de buitenwacht kwam het besluit wellicht verrassend, zelf waren ze al langer aan het dubben over stoppen. Rob: “Corona heeft geen doorslaggevende rol gespeeld, maar die sportvrije periodes hebben me wel aan het denken gezet. We gingen in december op wintersport en op de terugweg zei mijn vrouw: ‘Gaat alles wel goed? Je hebt het de hele week nog geen vijf minuten over handbal gehad.’ Dat droeg wel bij aan het besef dat het beter zou zijn om na dit seizoen te stoppen. Toen we zes jaar geleden begonnen, speelden we in de Hoofdklasse. Het doel was om eens koploper te zijn in de eerste divisie, net als de mannen vroeger. Dat is dit seizoen gelukt. De komende jaren moet er weer gebouwd gaan worden aan een nieuw team, met veel talenten. MHV verdient een trainer die minimaal drie jaar voor deze groep wil staan.”

 ‘Het doel was om eens koploper te zijn in de eerste divisie, net als de mannen vroeger. Dat is dit seizoen gelukt’

Alles op de app
Bas vult aan: “We staan er ook hetzelfde in. We trainen vier uur in de week en dan nog de wedstrijd op zaterdag, maar privé steken we er nog enorm veel vrije uren in. Rob al helemaal”, zegt hij. Rob zelf: “Dankzij de livestreams beschikken we gelukkig tegenwoordig over beelden van onszelf en onze tegenstanders. Die meiden zitten de hele dag op hun telefoon, dus daar maken we dankbaar gebruik van door spelsituaties en momenten uit een wedstrijd met ze te delen via de app. Zo zien ze wat goed gaat en waaraan ze moeten werken. Als team en individueel. Dat werkt prima.”

Toekomst
Onder de twee promoveerde MHV’81 twee keer. Dit seizoen was de ploeg zelfs drie weken koploper in de eerste divisie. “We spelen deze competitie tegen ploegen die soms vijf a zes keer per week trainen. Onze kracht is het collectief. Bovendien spelen we een snelle, aanvallende vorm van handbal waar de meiden zich goed bij voelen.”
Wat de toekomst brengt, weet het tweetal nog niet. “We zien wel wat er op ons pad komt, maar het heeft de voorkeur om samen ergens aan de slag te gaan. Ik ben ook bezig om het hoogste trainersdiploma te halen”, zegt Rob. Bas besluit: “Natuurlijk wil je zo hoog mogelijk werken, maar het belangrijkste is dat het een spelersgroep is waarmee we iets kunnen neerzetten. Net als we bij MHV hebben gedaan.”

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant