Regiodichter Marco van de Plasse
Kunst en cultuur 90 keer gelezen SINT ANTHONIS – “Ja, ik zie het als een bevestiging van waar ik al jaren mee bezig ben. Dit is heel leuk en daar ga ik de komende twee jaar iets van maken.“ Dat zei Marco van de Plasse nadat hij was uitgeroepen tot Regiodichter van de Noordelijke Maasvallei voor de periode 2014-2016.De feestelijke uitreiking vond plaats in Kommus in Sint Anthonis, waar een kleine honderd liefhebbers zich hadden verzameld in het Cultureel Café van de gemeentelijke Kunstkring.
Opvolging
De 63-jarige Marco van de Plasse, tekstschrijver en theatermaker van beroep, werd door een vakjury onder leiding van Merel Dado gekozen uit acht genomineerden. De Boxmeerenaar is voor de periode 2014-2016 de opvolger van Monica Boschman uit Gassel, die de afgelopen twee jaar regiodichter was. De tweede prijs was voor Adriaan de Winter uit Milsbeek, de derde voor Elly Schouten uit Grave.
[image=267823]
De uitverkiezing van de Regiodichter, die geheel in handen was van BiblioPlus, werd omlijst met gedichten van Ans van Kessel, die bewondering oogstte met haar humor en speelsheid.
Paul van Royen, directeur van BiblioPlus, die over een rijke poëtische bagage bleek te beschikken, bracht dank aan Monica Boschman, die zich in zijn ogen als een uitstekend ‘ambassadeur van het woord’ had gemanifesteerd. Monica, die zei dat het regiodichterschap haar “veel had gebracht”, zwaaide toepasselijk af met het gedicht ‘Ten leste’.
“De gedichten van Marco hebben ons verwonderd”, sprak juryvoorzitter Merel Dado. Ze complimenteerde het nieuwe boegbeeld van de Noordelijke Maasvallei van wege “zijn vermogen tot vereenvoudigen van complexe ideeën en het op een originele manier kijken naar complexe zaken”. “Dat de gedichten regionaal zijn, daar houden wij van, evenals van het insteken op de actualiteit en de toegankelijkheid.”
Van de Plasse, die de ingezonden gedichten voorlas, kondigde aan bij de invulling van het regiodichterschap een vorm te kiezen die aansluit bij zijn achtergrond als theaterman. “Presentatie hoort ook bij een gedicht. Dat ga ik de komende twee jaar met een paar mensen in de praktijk brengen.”
Omlijsting
In een onderhoudend betoog had Toine Gresel’, naar eigen zeggen een boekenverslinder’ (tussen 15.000 en 20.000 gelezen), de literaire avond geopend met een uiteenzetting over het schrijven van zijn debuutboek ‘Mano dura’ (Harde hand). Hij had de thriller in 100 uur geschreven, waarbij hij dankbaar hulp kreeg van echtgenote Fransje.
Gresel (60), oud-burgemeester van Sint Anthonis en tegenwoordig dijkgraaf van Waterschap Peel en Maasvallei, sprak in Kommus van “een beetje thuiskomen” en ontwaarde heel veel bekende gezichten. Gresel heeft de smaak van het schrijven helemaal te pakken want hij werkt nu aan twee nieuwe boeken.
De publieksprijs- waarbij de aanwezigen een kort gedicht op een bierviltje mochten schrijven - werd gewonnen door Harry Simons, die bekoorde met een humoristisch poëtisch vehikel dat letterlijk en figuurlijk afsloot met Kommus. Dat is ook de gasterij waar op 27 februari het volgende Cultureel Café wordt gehouden.
Verwondering (I)
Een echte sneeuwpop
kijkt mij in de zomerzon
hartverwarmend aan,
midden in het Odapark -
knap gebeiteld uit graniet
Marco van de Plasse (tanka)
Wie gelooft in mij?
Beste Hansa,
hoe gaat ’t ?
hoe staat het ermee?
Al weer een poos
niks van je gehoord,
niks van je gelezen,
en natuurlijk niks van je gezien
Leef je nog?
leef je nog steeds
als die voortrekker,
die onzichtbare kolos,
die hardop gedroomde hoop
in het beloofde land?
Of ben je vermomd?
Heb je nieuwe kleren aan
van Jos de G.
of van Karel van S.,
van B & W
of van een andere keizer?
Hoe staat ’t toch, Hansa?
Hoe gaat ’t ermee?
Met mij gaat het goed!
Marco van de Plasse
Andere ik I alias: Verwondering (II)
Als mijn vader Jacob Voorzaad
had geheten of één seconde later
had gezaaid
en mijn moeder in de oorlog meer
van de liefde had genoten in bed of
tussen de schuifdeuren,
als mijn vader en moeder
geen eeuwige Zeeuwen waren geweest,
genesteld in gevoelens van klei
en zij niet steeds hadden gewoond
in het geloof van ongeluk en
grimmige gedachten,
dan was ik niet ik -
en ik ook niet
alleen gebleven
Marco van de Plasse
