Aloys Botden: ‘Afscheid met pijn in het hart’
Religie 165 keer gelezen OPLOO – “Of ik tegen mijn afscheid van Oploo opkijk? Natuurlijk, dit is een afscheid met pijn in het hart.” Oud-pastoor Aloys Botden lacht op zijn bekende wijze, maar toch is het een lach waarin ook weemoed doorklinkt. “Want er liggen voor mij hier zoveel persoonlijke herinneringen.”Herinneringen aan het dorp en de prettige samenwerking met de inwoners van Oploo. En natuurlijk herinneringen aan zijn onlangs plots overleden huisgenote Nel Sas. Hier zit hij in zijn huis, waarin duidelijk is te zien dat hij al voorzichtig ‘voorsorteert’ op zijn derde jeugd in kloosterverzorgingshuis Glorieux in Eindhoven. “Ik zit nu hier, maar over een maand zit ik daar”, gniffelt hij.
Eindhoven is eigenlijke zijn tweede keuze. “Nel en ik hadden afgesproken dat we onze laatste jaren zouden slijten in Veghel, waar we elkaar in 1968 ook hadden leren kennen. Maar het is jammerlijk allemaal anders gelopen.” Botden heeft zelden moeite om woorden te vinden, maar het overlijden van Nes Sas – in de volksmond ‘Nel van de pastoor’ – heeft hem geraakt. Zij overleed op 18 februari jl. op 80-jarige leeftijd. Nel, die in het ziekenhuis in Veghel een afdeling met 48 bedden ‘onder zich had’, was vanaf 1972 gastvrouw op de pastorie en organiseerde het leven van de Oploose pastoor.
Aloys Botden (86), die geboren werd in Ravenstein, werd in 1950 tot priester gewijd. Vervolgens was hij in twee parochies kapelaan en rector in het ziekenhuis van Veghel. Toen gaf hij aan bisschop Bluijsen, die een vroegere klasgenoot van hem was op het seminarie, dat hij pastoor wilde worden. In 1972 werd hij in Oploo tot pastoor geïnstalleerd in aanwezigheid van kapelaan Thüring, een erkend progressieve geestelijke. “Ik kwam overigens te laat, want op de heenreis werden we door een ongeluk bij Den Dungen opgehouden”, lacht hij.
Nel Sas, die hij als sterk organisator had leren kennen, wilde best mee om in Oploo de parochie op te bouwen. Ze volgde het spoor van Botden. “Eigenlijk zou ze dagelijks op en neer rijden vanuit Veghel, maar door een ongeluk raakte ze zodanig gewond, dat ze werd afgekeurd. Toen is ze hier komen wonen.”
[image=240347]
‘Oploo. Bron van levend water.’ Zo luidt de tekst op een tegeltje in zijn huiskamer. Het weerspiegelt zijn liefde voor het dorp. Met een mix van plezier en weemoed blikt de oud-pastoor terug op zijn 44 jaren in Oploo. “Het is ontzettend snel gegaan”, vindt jij. Er waren hoogtepunten (het 25- en 50-jarig priesterfeest) maar ook dieptepunten. “Dan denk ik aan de kinderen die we naar het kerkhof hebben moeten brengen, dat is heel triest.” Trots is hij er op dat hij ‘aanstichter’ was van de Voedselbank Land van Cuijk.
Bijna 23 jaar na zijn installatie ging Aloys Botden met emeritaat, waarna hij overigens nog een aantal jaren pastor was in verzorgingshuis Op ’t Hoogveld. Jammerlijk vond hij het dat de nieuwe pastoor hem ‘deze functie ontnam’. Blij is hij daarentegen met de stichting KomOpPlo, die de kerk in Oploo fier overeind wenst te houden en nieuw leven in de zieltogende kerkbeweging heeft gebracht. Het initiatief krijgt in zijn ogen terecht de ruimte van deken Roland Kerssemakers en het bisdom. “Dit is heel gezond. Vooral omdat het gestructureerd gaat worden.”
En nu betrekt hij binnenkort een sober appartement in Glorieux, een verzorgingshuis waar naast burgers ook een vijftal religieuzen woont. Hier kan hij de eucharistie vieren en bidden, maar hij zal ook zijn kwinkslagen uitdelen. “Je kunt het vergelijken met de eenvoud van de Jezuïeten, de orde waar onze nieuwe paus Franciscus uit voortkomt. Zijn compassie met de armen, dat spreekt me geweldig aan.”
Tijdens de tweede editie van ‘Plo Ontmoet’, dat in het thema staat van ‘Afscheid’, neemt Oploo afscheid van Aloys Botden. Dit evenement is op zaterdag 18 mei om 19.00 uur in de Mathiaskerk.
