Tien vragen aan Saskia Steenbakkers
Algemeen 172 keer gelezen EERDE – Na 23 jaar korfbal, waarvan ruim twaalf jaar op topniveau, viel zondag 7 juni het doek voor Saskia Steenbakkers (29). Inmiddels moeder van zoon Sil (4) en dochter Jouke (1/2) trekt een streep in het zand en kapt ermee. Een bevrijding? Misschien wel, al was het afscheid sober in de verloren buitenfinale tegen Be Quick. Een schril contrast met haar schitterende carrière en verdiende betere -Final Curtains-. De kasten in Eerde puilen uit met blingbling prularia, diploma’s, foto’s en bekers. Binnen afzienbare tijd niet meer dan een vage herinnering. Rijp voor de zolder of nog erger: de kliko.Tekst en foto's: Peter Kuijpers
[image=102740]
1- Hoe lang was je al met je afscheid bezig?
“Ik heb pas na de gewonnen zaalfinale beslist dat het beter zou zijn om te stoppen. Daarvoor echt nog niet, al heb je elk jaar wel eens een dipje. Ik was na mijn tweede zwangerschap tevreden over mijn terugkeer, maar vond het tevens geweldig dat de jeugd het zo goed had opgepakt. Het team stond er, een mooi moment om er mee te stoppen.”
1- Heeft de wat trage terugkeer na je tweede zwangerschap de beslissing beïnvloed. Was je gekrenkt door het soms lange bankzitten?
“Nee, absoluut niet. Dit waren vooraf geplande situaties met eigen keuzes. Korfrakkers heeft bewust gekozen voor de verjonging. Ik heb geen moment meegestreden voor een basisplaats. Als het nodig was dan was ik er, maar alles in dienst van het team.”
2-Hoe kijk je terug op je carrière?
“Ondanks dat we eigenlijk nog te veel finales hebben verloren, kan ik alleen maar trots zijn. Ik heb het niet helemaal uitgerekend, maar volgens mij loop ik exact in balans. Het hadden er meer kunnen zijn. Finales waar we veel sterker waren en dan alsnog verloren.”
3-Waar lagen je topmomenten?
“Ja, dat is een moeilijke. Als je het puur qua prijzen vergelijkt was mijn eerste titel bij de junioren van Celeritas net zo belangrijk als de latere zaal- en veldtitels bij De Korfrakkers. Het team wat er nu staat vind ik ook een topmoment. Daar ben ik als clubmens hartstikke trots op. We hebben amper terugval gehad met deze noodzakelijke verjonging. En daar heb ik ook mijn energie ingestoken. Wel niet zo als speelster, maar lekker vanaf de zijlijn.”
[image=102742]
4-Het vertrek van Frank van der Enden heeft veel energie van je geëist?
“Heel veel, maar niet alleen van mij. Ook wel een voor het team en misschien wel voor heel de vereniging. Het werken met Frank werd niet wat we er met zijn allen van gehoopt en verwacht hadden. De energie alleen al die het heeft gekost om hier uit te komen vrat aan ons. We liepen met Frank qua inzichten en visie steeds verder uit elkaar. Dat werd op een gegeven moment onhoudbaar.”
5-Geef je hem een hand als je hem tegen zou komen?
“Niet zomaar. Daarvoor zijn er nog te veel onduidelijkheden. Het is ook niet zozeer van mijn kant. Ik denk dat er van twee kanten te veel dingen zijn blijven hangen. Ik ga beslist niet met een boog om hem heen lopen. Ik ben niet zo rancuneus, we hebben ook leuke tijden met Frank gehad. Dat wordt helaas nog wel eens vergeten. Het is goed zo. Laten we het daar mee afsluiten.”
6- Wat vond je van de beslissing van Anke van Helvoort om te gaan coachen?
“Een goede beslissing. We wisten dat het eens moest gaan gebeuren. We hebben toen met een lach wel eens geopperd dat we de coaching best eens zelf zouden kunnen doen. Het bestuur heeft dat serieus genomen, waar uiteindelijk Anke (Anke van Helvoort red PK) uit kwam rollen. Het was een hele grote beslissing ,waar je nog maar eens van moet zien wat het gaat brengen. Ikzelf was er geen minuut bang voor. Ik ken Anke door en door en vooral als coach van jeugdteams wat ze met veel kennis en vol passie deed. Voor mijzelf hoefde ze zich ook niet te bewijzen. Ik was overtuigd van haar kwaliteiten en dat is ook gebleken dit jaar. Goede beslissing nogmaals.”
7-Van welke trainer heb je het meeste geleerd?
“Poeh….dat zijn er toch wel een paar. Bij Celeritas heb ik veel geleerd van Elvera Schakenraad. Erik Braun was de eerste trainer bij De Korfrakkers die was ook echt goed. En natuurlijk Alf van der Enden. Hij heeft me veel dingen bijgebracht in het korfbal. Vind wel dat hij te lang bij Korfrakkers is gebleven. Dat miste na een tijdje zijn uitwerking.”
8-Moeten we niet snel naar het gemengd korfbal?
“Neen, vrouwenkorfbal heeft zijn charmes. Die discussie blijven we voeren. Er wordt wel steeds geroepen dat ‘Het gemengd’ het summum van het korfbal is. Ik ben daar nog niet zo van overtuigd. Het is een heel ander spelletje dat je totaal niet kunt vergelijken met dat van ons. Wij hebben als vrouwen meer mogelijkheden om varianten te plaatsen die bij het gemengd niet kunnen. Binnenkort spelen we tegen een hoofdklassenteam uit het gemengd en dan alleen tegen vrouwen. Een leuke krachtmeting lijkt me.”
[image=102741]
9-Elke club staat nu toch in de rij om je als trainster binnen te halen?
“Die vragen zijn er inderdaad wel geweest. Ik blijf echter lekker bij mijn ‘cluppie’ waar ik A-1 ga trainen en begeleiden. Laat ik eerst maar eens wennen aan het feit dat ik niet meer actief speel. Ik weet niet hoe ik daarop ga reageren. Daarna zien we wel wat ik nog ooit ga doen.”
10-Ben je niet bang in het zwarte gat te vallen?
“Nee hoor geen moment!Ik vermaak me wel. Allereerst eens lekker niets doen en dat bevalt met tot nu toe prima. Ik kan me met een goed boek op de bank prima vermaken. En dan gaat een tweede wens van me in vervulling: ik ga een fotocursus volgen. Dat heb ik altijd gewild, maar kwam er door de sport nooit van. En natuurlijk mijn kinderen en Frank mijn mannetje. Eerst maar eens vakantie vieren en dan vol aan de slag langs de lijn van het korfbalveld.”
