N271 ter hoogte van Gennep-Heijen (ingezonden brief)

Gennep en Heijen zijn dorpen met veel landbouw, industrie en transportbedrijven. Jarenlang liep het verkeer goed, mede dankzij de ringweg. Dat is een vierbaans autoweg (100 km/hr) waar naast doorgaand verkeer (N271) veel lokaal vrachtverkeer rijdt van de zandafgraving in de buurt naar de Heijense haven en van de veevoederfabriek naar de A77. Het is ook de toegangsweg tot de grote bedrijventerreinen in Heijen. En het is de snelle route voor de dichtbij gelegen brandweerkazerne, het politiebureau en het streekziekenhuis.
 
Op een kwade dag heeft men de dorpskernen aangepast aan de waan van de stedenvernieuwers, milieumaffia en verkeershaters. Gemotoriseerd verkeer wordt nu gehinderd door obstakels, slingers en hoge verkeersdrempels. Voor tweewielers is het levensgevaarlijk geworden doordat de vrijliggende fietspaden bij de versmalde dorpswegen zijn getrokken en omdat fietsers middenin een autoslinger, bij een kruising of bij een uitrit moeten oversteken.
 
De boeren konden na de renovatie nauwelijks meer de kernen passeren met hun grote karren en machines, ze werden er zelfs met borden geweerd. Ze zagen zich dus gedwongen om de rondweg te gebruiken, waar het breed en overzichtelijk en veilig fietsvrij was.
Helaas is er een keer een aanrijding geweest met het overige verkeer op de rondweg.
Er kwamen grote borden om het landbouwverkeer van de ringweg te weren. (Waar ze dan naar toe moesten als ze in de kernen ook al niet welkom waren stond er niet bij!)
 
Nu is de ringweg aangepast om toch tractoren toe te laten. En hoe! Elke rijhelft van de vierbaansweg is met enorme betonblokken in twee stroken verdeeld, één voor de trekkers (en optioneel de hulpdiensten) en één voor al het overige verkeer. 
Voor de enkele trekker die er in het hooi- en maisseizoen rijdt is dus het hele jaar door de ruimte voor al het overige verkeer beperkt. Langzame zware vrachtauto's en het snellere verkeer moeten achter elkaar voortsukkelen over de ene overgebleven rijstrook. Die rijstrook is smaller geworden door de ruimte die de betonblokken innemen en er is geen gelegenheid meer om uit te wijken of om de bermstrook op te zoeken. 
Hoe het gaat als er iets gebeurt op die ene rijstrook of als de hulpdiensten klem zitten achter een tractor op de andere rijstrook, of als er gestrooid moet worden tegen de gladheid, vermeldt het verhaal niet...
 
Op dit stukje vierbaansweg  van enkele kilometers zijn naast een begin- en een eindfuik ook vier kruisingen in de vorm van een op- en afrit of stoplicht. Bij elke kruising is de betonscheiding onderbroken en zijn er weefstroken voor de trekkers en de rest van het verkeer. Met een woud aan pijlen, lijnen en verkeersborden: aan weerszijden levensgrote borden met strookaanduidingen, verbodsborden voor langzaam verkeer en uitzonderingsborden voor trekkers (want bij de zojuist geïntroduceerde nieuwe verkeersborden zit geen gebodsbord voor trekkers), waarschuwingen voor de nieuwe situatie, waarschuwingen voor tractoren op de rijbaan, en een steeds wisselende snelheidslimiet tussen de 50 en 80 km/hr. Maar gek genoeg geen informatie of je er bij de eerstvolgende kruising nog wel af kunt... Dus aarzelingen en rare manoeuvres alom. En reken maar dat gefrustreerde weggebruikers juist op die kleine stukjes weefstrook waar geen betonscheidingen staan het zware langzame vrachtverkeer voor hen links of rechts zullen willen inhalen.
Het is dus wachten op nieuwe ongelukken....
 
De genomen maatregelen zijn volslagen idioot en over-the-top. Het was beter geweest om de autowegstatus op dit stuk weg op te heffen en een algehele 80 km limiet in te stellen, waardoor tractoren automatisch zijn toegelaten. Ze rijden immers ook op de overige stukken van de N271?
Met een enkel waarschuwingsbord om het overig verkeer te attenderen op de mogelijke aanwezigheid van trekkers was de zaak klaar geweest.
En een stuk veiliger dan dit verwarrende, onoverzichtelijke en nauwe doolhof.

Mw. E. Honig
Heijen.