Vanaf links: Breck, Sheila, Janice en Bird bij de herinneringen aan George Meece. (tekst en foto: Jos Gröniger)
Vanaf links: Breck, Sheila, Janice en Bird bij de herinneringen aan George Meece. (tekst en foto: Jos Gröniger)

Tastbare memorabilia George Meece in Oorlogsmuseum Overloon

Human Interest 526 keer gelezen

OVERLOON | De medailles, krantenknipsels en andere aandenkens van de in de omgeving van Overloon gesneuvelde Amerikaanse militair George Meece zijn vrijdag in het bezit van het Oorlogsmuseum Overloon en het privémuseum van Niek Hendrix uit Ospel. Een dag na de overhandiging was het exact 75 jaar geleden dat Meece omkwam.

De bescheiden waren al decennia in het bezit van George Meeces nichten Sheila Witherington en Janice Witherington-Hopper. De beide zussen bezochten negen jaar geleden de streek waar hun oom in de Tweede Wereldoorlog als soldaat Eerste Klas van de Seventh Armored Division streed en overleed. Ditmaal keerden zij terug met hun kleinzoons Breck en Bird. De reis naar Nederland was er een met een missie. Na uitvoerige contacten met de amateur oorlogshistorici Hans van Toer en Werner van Osch. "We bewaarden de krantenknipsels, diploma's, medailles en de Stars and Stripes altijd in ons huis als herinnering aan George. We raken op leeftijd en willen dat de waardevolle spullen voor het nageslacht bewaard blijven", vertelde Sheila Witherington, terwijl directeur Eric van den Dungen (Oorlogsmuseum) en Niek Hendrix broederlijk overlegden over de verdeling. De onderscheiding Pearl Hearth en enkele publicaties over het overlijden van George Meece gingen mee naar Hendrix' privémuseum in Ospel.
De overige medailles en de Amerikaanse vlag bleven in Overloon. "We hebben hier in het museum een afdeling waar de slachtoffers uit Amerika, Engeland en Duitsland die in hun land vertrokken en nooit meer thuiskwamen een blijvende herinnering hebben", licht directeur Van den Dungen toe. "George Meece is de representant van Amerika."

Familiepicknick
Sheila en Janice Witherington weten uit de overlevering over het vertrek van 'uncle George'. "Onze moeder vertelde dat haar moeder George tijdens een familiepicknick naar de bus bracht omdat hij opgeroepen werd. De bushalte was enkele mijlen lopen vanaf de plaats waar zij picknickten. Het waren haar laatste momenten met George. 'Als je terugkomt, ontvang ik je', moet ze beloofd hebben. Ongeveer drie maanden later, op 5 oktober 1945 kwam het bericht dat George omgekomen was", vertelt Sheila Witherington.
De overleden militair kreeg een rustplaats op het Amerikaanse kerkhof in Henri Chapelle bij het Belgische Luik. In 1947 werd het stoffelijk overschot van George Meece overgebracht naar het familiegraf op een begraafplaats in Fordyce, Arkansas (USA). Georges moeder Audry hoorde op de radio het bericht dat het schip met George en overige overleden Amerikaanse soldaten in New York aankwam en vervoerd we maar was op dat moment in Florida. "Ze kon haar belofte niet inlossen", zegt Janice Witherington-Hopper, "Ze vond het verschrikkelijk. Oma vertelde het onze moeder 53 jaar later. She cried like a baby." Bij zijn terugkeer in Fordyce kreeg George Meece een eervol onthaal. "Om de dorpsgenoten te attenderen op zijn thuiskomt, trok de treinmachinist de laatste vijf mijlen onafgebroken aan de stoomfluit.
De nabestaanden van George Meece vertrokken in het weekend voor de terugreis naar Amerika, in de wetenschap en overtuiging dat de relikwieën van hun oom zorgvuldig bewaard blijven.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant