Column van Kees.
Column van Kees. Foto: Eigen foto
column

‘Als boerenzoon kijk je soms heel anders naar een dood dier’

Column 739 keer gelezen

Je kunt je alles voorstellen bij het verdriet van betrokkenen toen een dag of tien geleden Dana, Isa en Buddy na een aanrijding overleden. Groot was de bloemenzee, onmetelijk het getoonde medeleven. Pagina’s werden er aan gewijd in de kranten.

Dana, Isa en Buddy waren pony’s. Komt het omdat ik ben opgegroeid op de boerderij? Hebben mijn ouders en die hele omgeving het er bij mij ingestampt dat er een verschil is tussen mens en dier. De mens woont warm en droog, wordt goed verzorgd en probeert zo lang mogelijk te leven. Het dier is hier slechts tijdelijk, wachtend op zijn lot. 

Ja, het verschil tussen een mensen- en een dierenleven zit er bij mij ingestampt. Tegelijkertijd heb ik in het stro tegen mijn pony aan gelegen. Het dier was zo mak dat we een keer met Fury zomaar de woonkamer (de ‘goeie’ kamer waar we alleen op zondag verbleven) binnenstapten toen tante uit de stad op bezoek was.

Enkele dagen voor het drama verongelukte een fietsende 31-jarige Eritreeër op de ventweg tussen Boxmeer en St. Anthonis. De artikelen die daarover werden geschreven waren aanzienlijk korter en minder in aantal dan die over de pony’s. Geen bloemenzee, matig het medeleven.

Vooral ook door alle drukte op facebook krijg je de indruk dat het gevoel voor de ware proporties van het leed in deze wereld zoek is. Toch geef ik toe dat de erg grote aandacht voor dierenleed van alle tijden is. Jaren geleden (ergens eind vorige eeuw) stond in Rijkevoort een huis in lichterlaaie. Snel na de brandweer was ook de fotograaf aanwezig. Mensen waren buiten gevaar maar de poes des huizes was nog binnen. Op enig moment komt een brandweerman met de poes op de arm het brandende huis uit rennen. De fotograaf maakte een schitterende plaat van de brandweerheld met de poes tegen de achtergrond van het brandende huis.

Iedereen blij en opgelucht, de fotograaf blij met zijn prachtige plaat, die de volgende ochtend groots de regio-voorpagina siert. Wat de lezer dan niet weet is dat de fotograaf achteruit rijdend in zijn haast om de foto op tijd bij de krant te hebben, de poes heeft doodgereden. We hebben de fotograaf nog vaak om dit voorval uitgelachen. Was dat omdat het ‘maar’ een poes was?

Koos

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant