'Wanneer we niks doen, is dat een slecht vooruitzicht'

Het is vrijdagmiddag, het is druilerig weer en de winter laat op zich wachten. Maarten Bijveld heeft een afspraak met meneer Rob zoals de leerlingen van Daltonschool De Polderhof in Oss hem noemen. Hij is Rob Reinders, geboren in Oss in de Condorstraat, in 1961. Rob is de jongste van vier kinderen. Zijn enige zus José is anderhalf jaar geleden gestorven. Zijn broers Joop en Peter wonen nog altijd in Oss.

Rob verhuisde al op heel jonge leeftijd naar de Oude Litherweg in Oss en bracht daar het grootste deel van zijn jeugd door. Het waren gelukkige jaren. Vader werkte bij de Belastingdienst in Oss en moeder deed de huishouding. Later toen de kinderen groter waren, werkte moeder bij Thomassen & Drijver. Aan de keukentafel werd bijna nooit over het onderwijs gesproken. Toch kreeg de familie Reinders met het onderwijsvirus te maken. Rob ging in 1973 naar de Mavo St. Jan, ook in Oss. Na het behalen van het diploma ging hij naar de Vincent van Gogh Havo. Daar zaten wél meisjes in de klas en het werd erg gezellig. Zo gezellig dat Rob Havo 4 mocht overdoen. "Op school kon eigenlijk alles. Het was een losgeslagen bende en veel te gezellig."

De Polderhof
Begin jaren tachtig van de vorige eeuw was er nauwelijks werk te vinden in het onderwijs. Rob deed twee jaar vrijwilligerswerk op de Hertogin Johannaschool in Oss. Hij begeleidde onder andere een autistisch kind, wat in die tijd vrij uniek was. Na het vrijwilligerswerk ging hij aan de slag bij kantoorboekhandel Meijs-Wolf, waar hij vijf jaar werkte. In die tijd werkte Rob zijn buurvrouw Jeanette als leerkracht op basisschool De Polderhof. Toen zij met zwangerschapsverlof ging, kwam Rob in beeld. Echter, Rob wilde eerst nog een cursus voor kleuteronderwijs doen in Nijmegen. Na enkele omzwervingen in onder andere Vlijmen (in groep 6/8) solliciteerde hij halverwege 1992 op De Polderhof. Toenmalig directeur Lou Pinckaers twijfelde geen moment en benoemde Rob tot groepsleerkracht. Hij werd leerkracht in groep 1-2 maar na enkele jaren volgden ook de andere groepen. "Ik hoop dat mensen mij later herinneren als iemand die er was voor de kinderen. Dat is in mijn ogen het allerbelangrijkst, want daarom ben ik dit werk gaan doen." Hij heeft een goed advies voor beginnende leerkrachten: "Laat zien dat je liefde hebt voor het vak. Het is vaak hollen of stilstaan. Er zijn veel vrije dagen of vakanties en dat is een groot goed maar laten zien dat je er bent voor het kind blijft het belangrijkst." Er heerst op dit moment veel onrust in het onderwijs. Er zijn protestbijeenkomsten en stakingen. Rob vindt het belangrijk dat er aandacht voor wordt gevraagd. "Onze stem moet gehoord worden en daarom ben ik gaan staken. Het werk is ook wel een soort van roeping. Je gaat niet alleen voor je salaris aan het werk. Het is goed dat er aandacht aan besteed wordt. Scholen in de randstad die nu moeten sluiten. Dat is een slecht teken. Ik vrees dat het over tien jaar ook in Oss kan gebeuren. Wanneer we niks doen is dat een slecht vooruitzicht."