'Ik wist op mijn twaalfde dat ik wilde tatoeëren'

Een kijkje nemen in het leven van een ander is als gluren bij de buren, een echte guilty pleasure. Want hoe ziet de werkdag van bijvoorbeeld een bakker of een judokampioen eruit? Weekblad Regio Oss-redacteur Saraï van Well neemt een kijkje in het leven van tattoo artist Eric Borst van Six Feet Under.

Klokslag 10.00 uur stapt Eric Borst (46) tattooshop Six Feet Under aan de Peperstraat binnen. Zwart T-shirt, spijkerbroek met opgerolde pijpen, zwarte kistjes en bijpassende tatoeages. Het zal niemand verbazen dat dit de eigenaar van de winkel is. Een korte voorstelronde, een praatje over de wedstrijd van TOP Oss en dan meteen aan het werk. Wie denkt dat Borst meteen met tatoeëren begint heeft het mis. "Eerst even het vuilnis buiten zetten", zegt hij met vijf zakken in zijn handen.

10.30 uur
"Ik zet drie tatoeages per dag. Dat zijn grote tatoeages waar ik vrijwel altijd drie uur mee bezig ben." Nadat hij zijn werkstation heeft bedekt met folie voor de hygiëne, buigt Borst zich met een schets over de arm van vaste klant John. Hij laat vandaag een kompas op zijn rechter elleboog zetten, waarmee hij zijn 'ik weet niet hoeveelste' tatoeage door Borst laat zetten. "Hier hangt altijd een gemoedelijke sfeer en het werk van Eric is gewoon goed." Met de opzwepende muziek van Doe Maar en Rammstein op de achtergrond gaat Borst aan het werk. Elf jaar geleden begon hij met tatoeëren. "Ik wist op mijn twaalfde al dat ik iets met tatoeages wilde doen. Die interesse is alleen maar meer gaan groeien." Borst ging op 17-jarige leeftijd bij de marine om vier jaar later te stoppen. "Ik heb daarna meerdere baantjes gehad, van medewerker in de horeca tot het uitbenen van varkens. Elf jaar geleden zette ik de stap om fulltime aan de slag te gaan met tatoeëren."

11.30 uur
De schets van het kompas staat inmiddels op de elleboog, met de tatoeëermachine in rechterhand begint Borst aan de buitenranden. "Ik herinner mijn eerste tatoeage nog goed. Ik was in leer bij een tattoo artist en mocht op zijn hand een Japanse golf met doodskop zetten. Die lukte ook nog eens goed." Zes jaar later opende Borst zijn eigen winkel aan de Hooghuisstraat. "Ik ben niet van de negen tot vijf mentaliteit, als mensen om zes uur 's avonds binnenkomen en ze willen een grote tatoeage dan kan het zijn dat ik door ga tot negen of tien uur." Borst heeft sinds vorig jaar ook een winkel aan de Peperstraat. Naast de winkels is Borst ook geregeld te vinden op conventies in het buitenland. "Ieder jaar ga ik naar Curaçao en Aruba. Voordat ik incheck heb ik vaak al vier afspraken gemaakt van de weg van het vliegveld tot aan het hotel. Als mensen je kennen gaat het snel." Ook een stad als Las Vegas is hem niet vreemd. "Daar sta ik met zo 1500 tattoo artists op een beurs." In totaal pakt hij zo'n vijftien keer per jaar het vliegtuig om deel te nemen aan een conventie.

13.30 uur
Na twee uur gewerkt te hebben aan het kompas maakt Borst de afspraak met John om het op een later moment af te maken. 'De elleboog is een zeer gevoelige plek." Naast Borst is ook Javhier Estrada (30) in de winkel als gast tatoeëerder. De goedlachse Mexicaan kwam twee weken geleden aan in Nederland en ging meteen aan de slag. "Een goede vriend kende Eric en ik zag het wel zitten om drie maanden in Six Feet Under te werken." Verschillen tussen het zetten van tatoeages in Nederland en Mexico ziet hij duidelijk. "In Mexico kiezen mensen vaak voor uitbundige kleuren in hun tatoeages, in Nederland worden veel zwart wit tatoeages gezet."   

14.00 uur
Na een korte pauze staat de volgende klant alweer in de winkel. Hoewel Borst dagelijks schetsen vereeuwigd op het lichaam van zijn klanten is hij nooit zenuwachtig. Zelfs zijn eigen moeder, die afgelopen maand voor het eerst een tatoeage liet zetten bracht geen zweetdruppels op zijn voorhoofd. "Op een gegeven momenten ken je je talenten en gaan de zenuwen eraf. Ik zet vrijwel alle tatoeages behalve portretten, als je daarbij de schaduw verkeerd zet dan kun je het binnen een seconde verpesten. In de winkel hebben we iemand die gespecialiseerd is in portretten." De volgende tatoeage waar Borst zich op stort is De poort van Oss, vergezeld met een plaatsnaambordje. "De afgelopen maanden heb ik hiervan wel veertig gezet voor supporters van TOP Oss, ik heb hem zelf ook."

14.30 uur
Wederom maakt hij een schets die hij op het kuitbeen van klant Bjorn zet, waarna hij aan de slag gaat met het fijne lijnenspel van De Poort van Oss. Bjorn: "Eric is echt mijn kameraad, hij levert ontzettend goed werk." Borst ziet zichzelf dit werk nog lang doen. "Tatoeëren voelt voor mij niet als werk, het is mijn leven. Ik ga door totdat ik niet meer kan." Zelf heeft hij ook nog een aantal wensen qua tatoeages. "Ik zou nog graag een tatoeage in mijn nek willen laten zetten. Waarschijnlijk gaat Javhier dat doen."