'Burgemeester zijn is een way of life'

Een kijkje nemen in het leven van een ander is als gluren bij de buren, een echte guilty pleasure. Want hoe ziet de werkdag van bijvoorbeeld een bakker of een judokampioen eruit? Weekblad Regio Oss-redacteur Saraï van Well neemt een kijkje in het leven van burgemeester Wobine Buijs-Glaudemans (57).

door Saraï van Well

25 studenten van de Hogere Agrarische School (HAS) hebben zich in de raadzaal verzameld waar de burgemeester de aftrap geeft van de nieuwe minor Ruimtegebruik, een samenwerking tussen de HAS en de gemeente Oss. Het is muisstil als de burgemeester uitleg geeft, het getik van een pen is het enige wat zachtjes op de achtergrond te horen is. "Ik zet mij erg in voor talenten van jongeren", vertelt Buijs-Glaudemans na afloop. "Oss heeft toch nog het imago van de industriestad, de messentrekkers. Ik wil jongeren de mogelijkheden van de stad laten zien." Met een snelle tred loopt ze via de bezoekerstribune naar haar kantoor waar haar eerste reeks afspraak al staat te wachten.

10.00 uur
"Mijn dagen beginnen vaak om 06.45 uur. Dan beantwoord ik mails en lees ik de krant om te kijken of er nog nieuws over Oss is. Om 07.30 uur ben ik meestal op kantoor", vertelt ze als ze haar eerste afspraak binnenlaat. Het mag duidelijk zijn dat de burgemeester een strak schema hanteert. Na precies een half uur staat de groep buiten en wordt de thee en koffie neergezet voor de volgende afspraak. "Het burgemeesterschap gaat 24/7 door. Ook in het weekend moet ik paraat zijn. Als bijvoorbeeld iemand in Oss uit huis wordt gezet, dan ben ik degene die dat besluit uiteindelijk moet nemen. Vaak gebeuren dat soort acties in de avonduren. Het burgemeesterschap is echt een way of life geworden."

11.00 uur
Terwijl Buijs-Glaudemans haar volgende gesprek ingaat, treft Iris Bögels (25) voorbereiding voor de presentatie die de burgemeester later op de dag geeft aan leerlingen van het Maaslandcollege. Bögels werd door Buijs-Glaudemans zelf aangenomen. "Ik was werkzaam in het onderwijs, maar dat was toch niet helemaal mijn ding. Ik vertelde de burgemeester over mijn ambities op het gebied van duurzaamheid en ze attendeerde mij op een vacature bij de gemeente." De rechterhand van de burgemeester, als het aankomt op duurzaamheid, coördineert voor de gemeente Oss de Global Goals. "Zeventien doelen opgesteld door de Verenigde Naties, met als doel om de aarde te verbeteren. Momenteel hebben we twee aardbollen nodig om mensen van voedsel te voorzien, we willen jongeren daarvan bewust maken. Daarom hebben we een project opgesteld met het Maaslandcollege."

13.00 uur
Echt tijd om te lunchen heeft de burgemeester niet. Terwijl ze een broodje zalm met mozzarella en salade eet, praat bestuursassistente Nelly haar bij over activiteiten voor de komende weken. "Ik vind het fijn om het druk te hebben en zoveel mogelijk bewoners te kunnen helpen. Daarom ben ik ook burgemeester geworden. Mijn man was een van de mensen die eruit moest toen Philips in 1980 massa's werknemers ontsloeg. Ik was een jonge moeder en zag zoveel mensen om mij heen in financiële nood. Toen bij Organon ook zoveel ontslagen vielen, wist ik dat ik niet aan de zijlijn kon blijven staan. De vacature voor burgemeester werd in die tijd uitgezet. Inmiddels had ik ervaring in de politiek, ik werkte jaren bij de Provinciale Staten en heb gesolliciteerd voor de functie." De uitkomst daarvan mag duidelijk zijn. Buijs-Glaudemans werd de eerste vrouwelijke burgemeester van Oss.

14.00 uur
Dat ze trots is op deze rol draagt ze naar voren als ze de leerlingen van het Maaslandcollege vertelt over duurzaamheid. "Dames onthoudt, als je ooit de politiek in wil dan mag je je bij mij melden." Hoewel ze trots is, brengt haar publieke functie ook veel stereotyperingen met zich mee. "In het eerste jaar kreeg ik veel commentaar op mijn kleding en mijn make-up. Ik moest echt naar de kapper", grapt ze. Even ongezien naar de supermarkt zit er dan ook niet meer in. "Ik calculeer altijd extra tijd in als ik naar de supermarkt ga. Mensen komen graag naar mij toe en vertellen veel, daar wil ik tijd voor maken. Als ik het echt te druk heb dan zet ik een foute bril op en trek ik een foute jas aan, dan ben ik onherkenbaar."

14.30 uur
Via de kasteeltrap, een verborgen trap naast de raadzaal, loopt ze terug naar haar kantoor waar een nieuwe reeks afspraken in haar agenda staat. "Mijn werkweek bestaat uit vijftig uur op kantoor en dan vaak nog tien uur aan representatie, zoals bijvoorbeeld naar een bruidspaar dat zestig jaar getrouwd is." Toch is er ook tijd voor ontspanning. "Ik ga in het weekend graag fietsen en maak tijd om saxofoon te spelen."

16.00 uur
Haar middag sluit ze af met het ontmoeten van nieuwe raadsleden. "Ik vind het belangrijk om kennis te maken in een informele setting", vertelt ze terwijl ze de nieuwe raadsleden voorziet van koffie en thee. "Je moet weten dat je altijd bij mij terecht kunt", vertrouwt Buijs-Glaudemans ze toe. Na afloop staat een maaltijd haar op te wachten in haar kantoor. "Ik ben blij dat ik dit werk kan doen. Of ik dit voor de rest van mijn leven wil doen, weet ik nog niet. Je moet altijd kijken hoe het leven loopt."