Cilia van Dinther - van Loosbroek en Irna Mulder - Karsmakers

Duik in het verleden met reünie van drie scholen

vr 7 dec 2018, 7:30 • 1184 keer gelezen

OSS | Bij de wat oudere Ossenaar gaat er ongetwijfeld een lichtje branden als we het over de Theresiaschool, Michaelschool en de Gerardus Majellaschool hebben. De drie scholen uit een ver verleden komen op 19 januari weer voor even tot leven tijdens een reünie. Een gesprek met een oud-leerling, nu leerkracht, én een onderwijzeres van toen.

Zet twee 'juffen' bij elkaar en gegarandeerd dat het over het onderwijs gaat, 'het mooiste vak dat er is'. Dat is ook zo bij Cilia van Dinther - van Loosbroek (80) en Irna Mulder - Karsmakers (62). Ooit leraar en leerling op de Theresiaschool (nu Teugelaar), vandaag de dag geniet de een van een welverdiend pensioen en staat de ander nog voor de klas. Anekdotes wisselen elkaar in rap tempo af. Over het schrijven met de kroontjespen, digitalisering, streng zijn, structuur brengen, ADHD; de onderwerpen zijn talrijk. "Vroeger werd er klassikaal les gegeven", blikt Cilia, die de ontwikkelingen nauwlettend volgt, terug. "Nu is dat veel meer kindgericht. Wat beter is? Ik denk niet dat er sprake is van goed of slecht. De maatschappij verandert, het onderwijs verandert mee."

Prikkels
Irna, die een kleine zestig jaar geleden bij Cilia in de klas zat, knikt bevestigend: "Een vergelijk is niet te maken. Kinderen zijn ook veranderd. Ze zijn veel mondiger dan toen wij klein waren. Maar de allergrootste verandering is de digitalisering en de daaruit voortvloeiende andere manier van lesgeven en denken.""En wat denk je van alle prikkels die er binnen komen", vult Cilia aan. "Het is logisch dat kinderen daar onrustig van worden. Maar ach, het is iets van alle tijden. Ik had vroeger ook onrustige kinderen in de klas, alleen wisten we nog niet dat het ADHD of een andere aandoening was." Beide juffen zijn het over veel zaken eens. Structuur is volgens hen de basis, zowel thuis als in de klas. Hoewel veel is veranderd, is ook veel hetzelfde gebleven. "Dat kinderen je uitproberen is iets van alle tijden. Je moet als juf niet streng zijn, maar wel meteen duidelijk maken wat de regels zijn", zegt Irna, die evenals Cilia het onderwijzen bijna als een roeping ziet. "Voor het salaris koos je er toen en nu niet voor. Maar je beleeft zoveel leuks dat dit voor mij nooit een afweging is geweest", aldus Cilia, die zo'n veertig jaar voor de klas stond. Irna maakt zich grote zorgen. Het lerarentekort is schrijnend. "Ziek zijn kán gewoon niet. Je weet dat als je griep hebt en afbelt, er een groot probleem is. Waar het naartoe gaat? Geen idee. Alhoewel ik iets meer vertrouwen heb in het beleid van de huidige minister Slob dan in dat van zijn voorganger (Dekker, red.)", aldus Irna, die al een paar keer naar Den Haag afreisde om te demonstreren. "Voor de toekomstige generatie onderwijzers."

Reünie
Zorgen om de toekomst zijn er dus, maar vooralsnog maken Cilia en Irna een duik in het verleden met de reünie van de drie scholen. Deze is op zaterdag 19 januari op De Teugelaar. De organisatie is nog op zoek naar vele tientallen mailadressen. Ben of ken je iemand die geboren is in 1956, 1957 of 1958 en heb je op het kleine kleuterschooltje gezeten achter de Theresiaschool? Mail dan naar reunieklasgenoot@gmail.com.