Jaapie in actie.
Jaapie in actie.

'Greyhounds zijn formule 1-racers van de honden'

Sport 1.122 keer gelezen

OSS | Ze zijn er trots op; de Nederlandse kampioenstitel op de korte afstand van hun greyhound Jaapie. De snelle viervoeter van de Osse Antoine en Karin Hendriks behaalde deze onlangs op het NK windhondrennen in Rijssen.

Sinds hij zich kan herinneren is Antoine Hendriks bezig met windhondrennen. Zijn ouders Jo en Wies Hendriks waren echte liefhebbers van de sport. Omringd door een gezelschap windhonden en passie voor de sport groeide hij op. "Mijn ouders hebben in de jaren zeventig een hondenrenbaan opgericht in Oss. Deze bestaat helaas niet meer. De renbaan lag op het terrein waar het honkbalveld zich vandaag de dag bevindt", vertelt Antoine in zijn huiskamer. In de woonkamer hangen vaantjes en staan bekers van de drie greyhounds van Antoine en Karin. Het toont hun liefde voor de sport en honden. "Ik zou nooit een ander hondenras kunnen hebben, ben er heel vertrouwd mee", zegt Antoine terwijl hij een blik werpt op het drietal honden. Op de baan tikken ze over een afstand van 350 of 475 meter 80 kilometer per uur aan. Het drietal bestaat uit Jaapie, Ricco en Johnny, die onder zijn rennaam Schimanski de prijzen aaneenreeg maar tegenwoordig geniet van zijn welverdiende pensioen. Nu is het de beurt aan Jaapie en Ricco. En dat doet het duo met verve. Waar Jaapie de eerste plaats op het NK behaalde, sleepte Ricco de vierde plaats binnen.

Gebouwd om te rennen
Op twaalfjarige leeftijd kreeg Antoine zijn eerste windhond genaamd Blue Boy. Vernoemd naar de eerste hond van zijn vader. Geleidelijk aan maakte hij zich het trainen eigen. "Ik ben al 34 jaar met windhondrennen bezig. Heb verschillende greyhounds gehad. De één had meer aanleg dan de ander, dat maakte en maakt nog steeds niet uit. Het gaat er vooral om dat de honden het leuk vinden om te doen. Was dat niet het geval dan hadden we een trouwe huishond en bleven we op andere manieren betrokken bij de sport, als speaker of jurylid." Karin vult aan: "De honden willen zo graag rennen, het zit in hun instinct. Willen ze niet dan doen ze het niet", lacht ze. In 1992 wint Antoine zijn eerste prijs. Ruim 21 jaar later kroont Schimanski zich Nederlands kampioen op de lange afstand. Een prestatie die mede werd behaald door de tijd en energie die Karin en Antoine er met veel plezier in stoppen. "Wij wandelen elke dag twee keer één uur met de honden en nemen als het uitkomt om de twee weken deel aan een wedstrijd. Dan trekken we er met de honden en onze camper op uit in Nederland, België of Duitsland." Ze kijken uit naar de volgende kampioenschappen van Jaapie, die onder de naam Angry Angels Someone Special zijn wedstrijden rent. In september staat het WK van de lange afstand in België op de agenda. "Het plan is om daaraan mee te doen, mits Jaapie blessurevrij blijft. Hij is nog maar twee jaar en wint al veel prijzen. Een hond is rond de drie, vier jaar op zijn best. Als Jaapie geen blessures oploopt, wordt hij nog beter. Hij is gebouwd om te rennen." Tijdens het gesprek komt Jaapie een aantal keer nieuwsgierig de redacteur begroeten. Antoine en Karin lachen. "Het is een eigenwijs ras, ze gaan lekker hun eigen gang. Het zijn de katten onder de honden", zegt Antoine. Hij vervolgt: "We doen dit met z'n tweeën. Daarom kunnen we de sport uitoefenen naast onze baan. Het neemt veel tijd in beslag, maar dat is het ons meer dan waard."

Antoine en Karin Hendriks met Jaapie.
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant