Afbeelding

Michel Gielis is terug in Oss: "Yavuz en ik denken hetzelfde over voetbal"

Voetbal 2.854 keer gelezen

OSS| Michel Gielis is inmiddels 35 jaar en vormt een bekende naam in het Osse voetbalwereldje. Zijn gloriejaren lagen bij DESO, na eerder ook bij FC Oss in de opleiding te hebben gezeten,  waar hij jarenlang de show stal als kwikzilverachtige aanvaller met veel scorend vermogen.  Vijf jaar terug verdween hij van het Osse toneel maar een paar jaar later dook hij weer op bij Cito. Nu is hij is in een andere rol weer aan de slag bij die club maar straks lonkt misschien opnieuw een rentree op het veld. 

Door: Willy Rooyakkers

Michel Gielis: "Ik ben geboren en getogen in Oss maar verhuisde later naar Huissen omdat mijn moeder daarheen trok. Dat kwam goed uit want ik ging bij Vitesse in de jeugd spelen. Ik voetbalde nog bij RKHVV in Huissen voordat ik bij DESO kwam. Ja, dat waren leuke jaren, ik denk mijn beste jaren als voetballer want ik had toen de ideale leeftijd." Rond zijn dertigste stopte hij, Gielis trok naar Groesbeek met zijn vriendin. "Op een gegeven moment is het ook mooi geweest. Het was bij DESO heel veel op mij gericht. Ik verdween van het Osse toneel zogezegd…" De tijd bij DESO ligt inmiddels ver achter hem. "Dat is een gesloten boek. Toch moet ik wel toegeven dat ik trots op de jongens was toen ik zag hoe hoog ze kwamen."

Germania
Eenmaal in Groesbeek balde voetbaldier Gielis in het tweede team van Rood Wit. "Toen kwam Germania mij vragen want ik scoorde 45 keer. Ze vroegen zich af wie die gozer was omdat ik daar niet bekend was. Ze hebben me denk ik gegoogled haha. Uiteindelijk kwam ik onder Willie Willems bij Germania, we promoveerden van de 1e naar de Hoofdklasse. Ik moet zeggen dat mijn aandeel niet zo groot was op zich hoewel ik wel belangrijk was in beslissende wedstrijden." Maar dan toch weer terug naar Oss. "Geurt van Wakeren vroeg me Cito te helpen en dat leek me wel wat. Mijn verblijf duurde drie maanden, we pakten nog een periode onder Rob Konings. Toen ging Geurt naar Schadewijk, of ik meewilde gaan." Was dat niet lastig? "Nee joh, ik heb niets met zaken die buiten het veld zich afspelen. Als ik bij een club ben dan ga ik er helemaal in op. Dan geef ik alles voor die club. Alles eromheen boeit me niet. Dat heb ik ook als voetballer, helemaal toen bij DESO in mijn beste jaren. Dan was ik helemaal 'in-to het spel' en vergat ik alles om me heen. Dan kon ik na afloop ook elk detail uit de wedstrijd analyseren. Dat vond ik ook heerlijk om te doen." 

Opnieuw Cito
Aan het begin van het lopende seizoen zat Michel Gielis bij Kolping-Dynamo in Nijmegen. "Toen kwam ik Yavuz tegen en die kende ik nog van DESO. Yavuz en ik denken hetzelfde over voetbal, we willen aanvallend spelen met veel druk op de bal. Hij vroeg of ik bij Cito wilde komen na de winterstop en dat leek me wel wat. Mijn overschrijving kwam echter net een dag te laat waardoor ik nu alleen mee train. Vanaf de wedstrijd tegen Schadewijk zit ik ook mee op de bank en door de situatie rond Yavuz nu ook wat mee te coachen. Of ik echt de coach ben? Nou ja, Yavuz is er natuurlijk door de week altijd maar mag alleen tijdens de wedstrijden niets doen.  Ik heb niet echt de ambitie om een trainer te zijn, ik wil nog graag voetballen. Of ik iets toevoeg? Dat ga ik niet over mezelf zeggen want dat moet je nooit doen. Dat laat ik aan anderen over. Waarom ik dit wil doen? Nou, ik denk gewoon vanuit mijn hart. Cito is een mooie club waar ik een goed gevoel bij heb." Overigens zegt Gielis wel dat hij geen ambities heeft om trainer te worden maar toch is hij daar al langer mee bezig. "Ja, ik had Achilles 09-1 al onder mijn hoede. We werden kampioen haha."

Volgend seizoen
Ondertussen heeft Michel Gielis het druk met zijn werk. "Ja, dat is best een ding. Daarom is het ook nog niet helemaal zeker dat ik volgend jaar erbij kom als voetballer. Ik wil dat wel graag alleen is het lastig te combineren. Eigenlijk had ik allang moeten stoppen denk ik soms…… maar toch kom ik er dan op terug. Begrijp je?  In ieder geval moeten we wat puntjes op de i zetten want ik heb wel gezien dat we eigenlijk een team hebben voor de bovenste drie in deze klasse maar bepaalde dingen moeten beter afgestemd zijn. Daar zijn we nu wel mee bezig en dat is mooi om te zien. Ik ben geen speler meer die continu sprints moet trekken maar als ik in een team zit dat rond de zestien speelt dan kan ik veel waarde hebben misschien." Al pratende blijkt dat Gielis' zijn bloed toch daar lijkt te kronkelen waar het misschien van zijn verstand niet gaan mag. "Mocht ik er een jaar aan vastknopen bij Cito dan hoop ik dat er goede jonge spelers naar de club komen. Ik zou dan als oudere speler misschien iets voor die gasten kunnen betekenen. Ik wil graag de club helpen, misschien werkt het aanstekelijk op jongens van een hoger niveau ook als ze zien dat ik ook bij Cito ga voetballen. Daar hoop ik een beetje op."

Zoontje
Aan alles is te merken dat Michel Gielis het voetbal moeilijk los kan laten. Een liefhebber pur-sang. Zijn zoontje lijkt wat dat betreft op hem, hij is ook een leuk voetballertje in de dop. De kleine Gielis voetbalt momenteel in de opleiding van Orion.  "Ja, hij is nu mijn grote….hoe zeg je dat?? Trots ja….het is leuk om naar hem te kijken, je ziet dingen van jezelf terug. Ik ben blij dat hij bij Orion zo goed begeleidt wordt. Op voetbalgebied is mijn zoontje voor mij de nummer één als je begrijpt wat ik bedoel. Of hij een talent is? Tja wat is tegenwoordig een talent? Ik weet het niet. Hij kan leuk voetballen maar dat zegt nog niet alles. Ja, ik kon ook leuk voetballen maar heb het ook niet gered." Maar toch is Michel Gielis in Oss best een bekende naam, de mensen vinden hem veelal een goede voetballer. "Weet je wat het is? In het voetballen ben je zo goed als je laatste wedstrijd. Ze zijn je zo weer vergeten, dat gaat snel hoor. Ik wil vooral van het spelletje genieten…"

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant