Afbeelding

Jeukverhaal

Column Column Hans van der Wijst 1.786 keer gelezen

Hoorde onlangs iemand zeggen dat de eikenprocessierups een straf van God is. Omdat we niet meer naar Hem luisteren, Zijn schepping naar de mallemoer helpen en we te veel appen op de fiets en in de auto. U begrijpt, ook tijdens feestjes neem ik dergelijke signalen uiterst serieus. Dat we nauwelijks meer naar Hem luisteren en Zijn schepping verkwanselen kon ik grotendeels beamen. Of de hoeveelheid flappdrollen afneemt na 1 juli? Ik hoop het. Maar een rupsje met wat optochtgedrag een straf van boven noemen ging me een processie te ver.

Jeuk…ont-zet-ten-de…jeuk kreeg ik afgelopen weken van al dat geleuter over die processierups. Ook letterlijk ja! Ik fiets en wandel veel, dus tijdens dit tikwerk werd tegelijkertijd verlichtend krabwerk verricht. Daarnaast verdenk ik een kolonie slaapkamermuggen van medeplichtigheid. Maar…en het komt er op papier stoerder uit dan in werkelijkheid…ik ben van de generatie die opgroeide met het spreekwoord 'Het staat geschreven en gedrukt, je moet krabben waar het jeukt'. Op z'n Meierijstads: 'As ge jeuk hed moette krabbe!' Méér niet denk ik dan…

Onze samenleving verandert echter zienderogen. Wat ik als vervelend plaagje zie wordt tegenwoordig opgeblazen alsof de volksgezondheid in gevaar is. Media tuimelen over elkaar heen en allerlei onvermijdelijke 'jeukspecialisten' geven adviezen die allang bekend zijn. Daar kreeg ik uiteindelijk nog de mééste kriebels van. Het modewoord 'traumatisch' viel zelfs te beluisteren! Schei toch uit! Volgens mij vervelen we ons te veel. Na de teek verheffen we nu rupsen tot volksvijand. Eerst die buxusvreter, vervolgens zijn ontharende soortgenoot! Al dat hysterisch gedoe zorgt voor veel onnodige angst. Moest onlangs een groep kinderen het bos ínlullen voor een prachtig bosspel. Had daarvoor speciaal een berkenbos uitgezocht, maar moest praten als Brugman om duidelijk te maken dat niet iedere boom een eik is… Hoe diep processierups-angst inmiddels al geworteld is zie je overal om je heen. Kijk maar eens naar mensen die door een eikenlaan wandelen of fietsen. Hoe bestuderend en bangelijk ze kijken naar de stammen.

In plaats van huilverhalen uitvergroten moeten we problemen bij de bron aanpakken. Met nuchterheid! Vogels, sluipwespen en kevers als hulptroepen inzetten. Gewoon koelen en krabben (niet te hard!) als iets jeukt. Of apotheker Gertjan Hooijman uit Asten bellen. Die 'knutselde' wat met 'logische spulletjes' en zijn 'wondermiddel' blijkt niet aan te slepen. Eigengemaakte carbomeergel, een standaard(!!!)recept voor verkoeling bij bijvoorbeeld waterpokken. Niet genezend, maar verzachtend. Ik kijk krabbend uit naar het volgende jeukverhaal…

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant