Worden we door de Coronacrisis weer 'wij-denkers'?
Worden we door de Coronacrisis weer 'wij-denkers'?

Wij-denken

Algemeen Column Hans van der Wijst Coronavirus 1.178 keer gelezen

Steeds meer mensen willen betekenis geven aan het Coronavirus nu de angst ervoor op z'n hoogtepunt lijkt te zijn. Dat angst een slechte raadgever is hoef ik niemand uit te leggen. Hoewel… We mogen onszelf in het hele Coronaverhaal allemaal lotgenoten noemen. Of je genoegen neemt met je lot is echter voor iedereen verschillend. Grofweg zie ik twee groepen: enerzijds de club die reutelt over straffen van allerlei goden of vanwege onze behandeling van moeder aarde en hoe we met elkaar omgaan. Dat we nu ernstig gewaarschuwd worden en zo. De aanhangers hiervan wakkeren angsten vooral verder aan, worden steeds cynischer en onverschilliger, dragen nauwelijks bij tot wat voor oplossing dan ook.

Anderzijds is daar het gezelschap dat het Coronavirus als een oprisping van de natuur ziet, zoals eerder is voorgekomen. Ik reken mezelf hiertoe. Las van journalist en historicus Daniela Hoog-Hiemstra de volgende treffende zin: 'Corona heeft geen boodschap, maar stelt een vraag'… En daar wordt gegarandeerd een antwoord op gevonden. Wie Corona biologisch beschouwt, gelooft 'heilig' in een verstandelijke oplossing die voortkomt uit onderzoek, wetenschap, harde feiten. Dat die niet onmiddellijk voorhanden is, wordt door hen geaccepteerd. Als dat het verlies van dierbaren met zich meebrengt, wordt dat als verschrikkelijk ervaren maar tevens een plekje gegeven. Namelijk dat je geveld kunt worden door een kloteziekte waar we even geen antwoord op hebben.

Wie er gevoelig voor is, wordt momenteel horendol van de ongebreidelde stroom nieuws, nieuwtjes, gevoelentjes en beschouwinkjes die ons dagelijks overspoelen. Ze wakkeren veel angstgevoelens extra aan. Ik mag hopen dat daar geen goedbedoeld maar onbezonnen beleid uit voortkomt dat ons uiteindelijk nog verder van huis helpt. Van alle kanten roepen dat de huidige pandemie om een radicale herziening van onze manier van leven vraagt is begrijpelijk, maar laat het dan alsjeblieft voorbereid worden door mensen die er écht voor doorgeleerd hebben.

In de tussentijd is het mooi om te zien, te horen, te lezen hoe we weer échte aandacht krijgen voor elkaar, ook al is dat nu nog wat (verplicht) 'afstandelijk'. Neuropsycholoog Erik Matser betoogde zelfs dat we hierdoor weer 'wij-denkers' kunnen worden. Over klappen die we nu te verwerken krijgen, over verandering van het individualisme van met name jonge mensen, over een teruggang naar onze wij-roots. Als die bestaat uit blíjvend letten op elkaar wanneer de rem er straks weer af gaat, denk ik graag mee. Of mag ik schrijven: denken wíj graag mee!...

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant