Ernest Rodigas nam afscheid in een hoogwerker.
Ernest Rodigas nam afscheid in een hoogwerker.

Onderwijsman Ernest Rodigas zwaait af: 'Vroeger waren leerlingen makkelijker en rustiger, nu veeleisender, explosiever'

Algemeen 2.318 keer gelezen

VEGHEL | Ruim 43 jaar heeft hij er op zitten in het onderwijs. En zo’n dertig daarvan als directeur van De Wissel, de school voor speciaal basisonderwijs. Nu gaat Ernest Rodigas met pensioen. “Ik heb echt een mooie tijd gehad.”

De passie voor het onderwijs is bijna voelbaar als je in gesprek bent met Ernest Rodigas (66 jaar). Hij verhaalt over hoe hij als klein jongetje al voor de richting koos. “Ik was niet de makkelijkste als kind. De directeur van mijn school raadde me aan voor het onderwijs te kiezen.”
En zo geschiedde. In 1977 kwam de geboren Amsterdammer in Nunspeet terecht, als leraar op een internaat voor langdurig zieke kinderen. “Bleekneusjes werden ze genoemd. In het begin vooral kinderen met lichamelijke problemen en ziektes. Later kwam daar steeds meer jeugd met gedragsproblemen bij.”
“Een interessante tijd, maar na dertien jaar was ik toe aan iets nieuws”, vervolgt Ernest. Zijn keuze viel op de Hertog Jan-school (na de fusie met de Don Bosco in 1996 De Wissel, red.) in Veghel. De klik met het bestuur was er meteen en dus trok het gezin Rodigas naar Brabant.

Passie
Naar Uden om te wonen, vader Ernest naar Veghel om te werken. Wederom bij een onderwijsinstelling die niet onder de noemer ‘regulier’ valt. “Het is zo’n mooie vorm van onderwijs, maar ook: als speciaal onderwijs je passie niet is, houd je het hier niet vol. Wát het zo mooi maakt? De kinderen. Zij hebben vaak nare ervaringen in het reguliere onderwijs. We horen van ouders dat ze, eenmaal op De Wissel, helemaal tot bloei komen. het is tegenwoordig geaccepteerd dat kinderen naar het speciaal basisonderwijs verwezen worden."
Hoewel hij – nog even – directeur is van een school voor speciaal basisonderwijs, ziet Ernest niets liever dan dat een school als De Wissel niet nodig zou zijn. “In de ideale wereld vinden alle kinderen een plek binnen het reguliere onderwijs, in Scandinavië zie je dat al. Helaas is er in Nederland geen constante in het beleid. Iedere minister wil een standbeeld, dus steeds zijn er grote beleidsveranderingen. Aan de andere kant: als mensen klagen, zeg ik ‘ga in het buitenland kijken, dan zie je dat we hier in Nederland veel goed doen’.”

Afscheid
Na 43 jaar is er dan het afscheid, door corona anders dan normaal. De groei van de school noemt hij een positieve ontwikkeling. De aankomende samenwerking met HUB Veghel (school voor speciaal onderwijs) een andere. De kinderen natuurlijk, die hij allemaal bij naam kende. Of ze veranderd zijn door de jaren heen? “Jazeker. Maar dat komt mede door de complexiteit van de maatschappij, de veelheid aan informatie verkregen via internet, vechtscheidingen van ouders, etc. Dan is het logisch dat kinderen veranderen. Vroeger waren leerlingen makkelijker en rustiger, nu veeleisender, explosiever.”
Afgelopen vrijdag nam De Wissel afscheid van Ernest. Het lijstje van ‘things-to-do’ is lang nu er vrije tijd komt. Reizen, lezen, een studie oppikken, sociale contacten, sporten, zijn Frans ophalen. En wellicht dat er op den duur wel weer een vrijwilligersfunctie ergens in het vat zit, binnen zijn geliefde vakgebied. “Maar voorlopig doe ik op dat vlak een jaar lang helemaal niets. Dat is het beste advies dat ik kreeg van een 'ervaringsdeskundige’.”

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
De Wissel nam afgelopen vrijdag afscheid van Ernest Rodigas.
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant