Veghelse kunstenaar beleeft nationale doorbraak: 'Kunst is mijn passie, mijn leven'
Algemeen 2.893 keer gelezenVEGHEL | De Veghelse kunstenaar Jop Vissers-Vorstenbosch (33) brak onlangs definitief door met zijn vijf bij vijf meter grote glas-in-loodwerk bij de nieuwe Centrale Bibliotheek van Utrecht in het voormalig postkantoor aan de Neude. In verband met Corona werd de opening op 13 maart, waar onder meer Prinses Laurentien bij aanwezig zou zijn, afgeblazen. Afgelopen vrijdag werd in kleine kring alsnog stilgestaan bij het kunstwerk waarmee Jop momenteel furore maakt.
Een tijd afspreken met Jop is niet eenvoudig in deze periode. De kunstenaar vliegt van hot naar her. Donderdagochtend is hij even in Veghel om samen met zijn vader Geert van de Vorstenbosch, zelf een bekend kunstenaar en muziekdocent op het Fioretti College, wat spullen op te halen. In de middag duikt hij zo snel mogelijk weer zijn atelier in. Tussendoor maakt hij even tijd voor ons vrij. Bij DIS ontmoeten we de gevierde kunstenaar. Niet voor het eerst overigens, want als oude buurjongen van mij hebben we samen een hoop avonturen beleeft. Eigenlijk stond toen al vast dat Jop kunstenaar zou worden. Het talent was onmiskenbaar aanwezig. Hij is een geboren kunstenaar. Met een brede glimlach komt Jop het horeca-etablissement binnenwandelen. “Is Teun Horck (eigenaar van DIS red.) er ook? Ik heb vroeger bij hem in de klas gezeten. Mooi dat hij nu een succesvol ondernemer is”, vertelt Jop bij binnenkomst.
Visuele trip
Nadat Jop is gaan zitten, begint hij meteen enthousiast te vertellen over zijn project aan de Neude. “Het gezichtspunt bepaalt hoe de bezoeker mijn kunstwerk ziet. Het beweegt als het ware mee. Je ziet steeds iets anders.” Het kunstwerk bestaat uit 41 plexiglas schotten en de reflectie zorgt ervoor dat het schilderij steeds een ander beeld aanneemt.
'Het is eigenlijk een visuele trip, een spektakelstuk.'
“Het is eigenlijk een visuele trip, een spektakelstuk. Van de buitenkant oogt het werk bijna als een traditioneel glas-in-loodraam. Maar dat is het absoluut niet.” Het idee is ontstaan door al Jops oude apparatuur die hij nog steeds gebruikt. "Mijn telefoon is kapot en mijn twaalf jaar oude computer crasht constant. Het beeld van een crashende computer intrigeerde me zo erg dat ik daar mee aan de slag ben gegaan.”
Het lichtkunstwerk is in het trappenhuis van de bibliotheek te zien. Gezien de grootte ervan is het niet te missen. Voor Jop is het zijn definitieve doorbraak in Nederland. Hij maakte al eerder furore met verschillende exposities, waaronder eentje in zijn geboorteplaats op de Veghelse Noordkade.
Het kunstwerk van Jop Vissers-Vorstenbosch in de Centrale Bibliotheek van Utrecht.
‘Monument Voor Het Digitaal Falen’, zoals zijn kunstwerk in de Utrechtse bieb heet, is Jops eerste werk in de openbare ruimte. In totaal is hij er een jaar mee bezig geweest. Vrijwel alles aan het kunstwerk heeft Jop in eigen beheer gedaan. Zowel het coaten van het plexiglas, de elektronica, het maken van de constructie, het schilderen en het transporteren heeft hij samen met zijn vrienden voor elkaar gebokst. “Ik wilde alles in de hand houden zodat ik snel kon schakelen als dat nodig was. Er is niks uitbesteed." Het kunstwerk is blijvend. Jop vervolgt: "Ik heb met mijn kunstwerk gereageerd op de architectuur van het voormalige Postkantoor met haar bijzondere ritmische boogvormen. In februari is het opgeleverd, maar door het Coronavirus is het lange tijd niet te zien geweest. Gelukkig is het nu weer te bewonderen. In de kunstwereld was ik langer bekend, maar de niet-kunstkenners maken nu ook kennis met mij.” Volgens Jop is het een prettige kennismaking. “Ik heb enorm veel positieve reacties gekregen.”
De kunstenaar zelf vindt het belangrijk dat het voor iedereen toegankelijk is. “De mensen in de bieb kunnen er niet omheen, maar ook de toeristen of studenten die een biertje drinken in de stad zien het van de buitenkant. Mensen zien het en denken ‘waar kijk ik nu eigenlijk naar’? Het fuckt met mensen en het trekt ze aan.”
Vakantiepark
Of dit de opmaat is voor een internationale doorbraak durft Jop niet met zekerheid te zeggen, maar hij denkt van wel: “Ik heb een aanbieding vanuit Saoedi-Arabië gehad, maar dat ging door organisatorische redenen niet door. Maar het lijkt een kwestie van tijd. Ik vind het alleen wel belangrijk dat ik de regie blijf houden. Op de basisschool vroeg ik ook niet aan een klasgenootje of hij mijn idee wilde uittekenen. Nee, ik wilde mijn eigen tekening maken. Dat is nog steeds zo. Maar aan de andere kant moet er wel geld worden verdiend zodat ik kan blijven investeren in mijn eigen kunst.”
Van het project aan de Neude is Jop niet rijk geworden. “Je krijgt vooraf een budget en daar moet je binnen blijven. Uiteindelijk investeer je eigenlijk alles in het kunstwerk en een atelier. Een riant salaris heb ik mezelf niet uitgekeerd”, lacht hij. Dan serieus: “Al het geld dat ik verdien, gaat toch weer naar het maken van kunst. Ik woon op een soort vakantiepark in Harmelen en heb samen met mijn maten een heel dik atelier in Soesterberg (oude vliegtuighangar red.). Meer heb ik niet nodig. Kunst is mijn passie. Mijn leven."
Jops atelier in Soesterberg.
Solotentoonstelling
Jops kunstwerken zijn onder andere vanaf 1 augustus te zien in de Willem Twee kunstruimte in Den Bosch. De solotentoonstelling ‘Honderddúzend miljard lumen’ komt voort uit een intensieve werkperiode, waarin Jop is gaan experimenteren met nieuwe materialen en technieken. Met zowel gloednieuw als ouder werk bouwt hij in Willem Twee kunstruimte een monumentale en ‘lumineuze’ totaalinstallatie.
Meer informatie over Jop is te vinden op: jopvissersvorstenbosch.nl.
